Päijänne
| Päijänne | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Evropa |
| Regije | Skandinavija |
| Države |
 Finska |
| Pokrajine | Päijänne Tavastija, Centralna Ostrobotnija |
| Gradovi | Jyväskylä, Heinola |
| Koordinate | |
| Hidrografija | |
| Vrsta | protočno |
| Površina | 1.118[1] km² |
| Volumen | 18 km³ |
| Aps. visina | 78,4 m |
| Dužina | 135[1] km |
| Širina | 3 - 29[1] km |
| Dubina | 95.3[2] m |
| Otoci | Virmailansaari, Salonsaari, Judinsalo, Onkisalo, Paatsalo, Muuratsalo, Haukkasalo, Vuoritsalo, Mustassalo, Edessalo, Taivassalo) |
| Hidrologija | |
| Pritoke | Jezero Rautavesi |
| Odljev | Kymijoki |
Päijänne (čita se Pejene) je drugo po veličini jezero Finske a zbog pitke vode najvažnije.
Sadržaj/Садржај
KarakteristikeUredi
Jezero Päijänne leži u sredini južne Finske, kraju hiljadu jezera. Jezero je dugo 135 km a široko od 3 do 29 km, ima površinu od 1,054 km²[1], leži na 78,4 metara nadmorske visine, prosječna mu je dubina 18 a najveća 95.3 metara.[2]
Päijänne je najdublje finsko jezero[2], koje zahvaljujući brojnim pritokama svakih 2,5 godine kompletno izmjeni vode, koje mu istječu rijekom Kymijoki u Finski zaljev.[2]
Srednja visina vode iznosi 78,2 metara, a godišnje varira do 60 centimetara.[2]
Najveći gradovi su Jyväskylä, na sjeveru i Heinola na jugu, uz brojne manje, svi su međusobno povezani brodskim vezama, a kanalom Vääksy i sa Jezerom Vesijärvi i Lahtijem.[1]
Vrlo razvedene obale jezera i brojni otoci obrasli su gustom šumom, koja se intenzivno eksploatira i prevozi jezerom. Duž obala nižu se brojna naselja, a na jugu brojni ljetnikovci.[1]
Na jugu se nalazi istoimeni Nacionalni park formiran 1993., na površini od 14 km².
Helsinki je podzemnim akvaduktom dugim 120 km povezan sa jezerom, zbog pitke vode.[2]
Pogledajte i ove straniceUredi
IzvoriUredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "Lake Päijänne" (engleski). Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/place/Lake-Paijanne. pristupljeno 08. 10. 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 "Päijänne" (engleski). Kotka Maretarium. http://www.maretarium.fi/mare/4_16_uk.php. pristupljeno 09. 10. 2015.