One Hundred and One Dalmatians

One Hundred and One Dalmatians (sh. Sto i jedan dalmatinac) je američki animirani film snimljen 1961. u režiji Clydea Geronimija, Hamiltona Luskea i Wolfganga Reithermana, te produkciji Walta Disneya, poznat kao jedno od najpopularnijih i najuspješnjih ostvarenja u Disneyevoj filmografiji.

One Hundred and One Dalmatians
RežijaClyde Geronimi
Hamilton Luske
Wolfgang Reitherman
ProducentWalt Disney
ScenarioBill Peet
PredložakThe One Hundred and One Dalmatians; autor:
Dodie Smith
NaracijaRod Taylor
UlogeRod Taylor
Cate Bauer
Betty Lou Gerson
Ben Wright
Lisa Davis
Martha Wentworth
MuzikaGeorge Bruns
Mel Leven
StudioWalt Disney Productions
DistribucijaBuena Vista Distribution
Datum(i) premijere
25. 1. 1961 (1961-01-25)
Trajanje79 min.
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski
Budžet4 mil. $[1]
Bruto prihod215,8 mil. $[2]

Radnja se temelji na istoimenom romanu za djecu engleske spisateljice Dodie Smith. Protagonisti su dva psa-dalmatinca - mužjak Pongo (kome glas posuđuje Rod Taylor i ženka Perdita (kojoj glas posuđuje Cate Bauer) - koji žive u stanu siromašnog londonskog kompozitora zajedno sa svoje 15-oro mladunčadi. Radnja prikazuje kako okrutna Cruella De Ville (čiji glas posuđuje Betty Lou Gerson) ukrade mladunčad, nastojeći zaraditi prodajom njihovog "egzotičnog" krzna.

Disney je film počeo raditi nakon što je njegov prethodni animirani cjelovečernji film Sleeping Beauty doživio komercijalni neuspjeh. Za novi projekt je iskoristio nove tehnike animacije temeljene na korištenju Xeroxovih aparata za fotokopiranje, a koji su smanjili troškove i vrijeme animacije za polovicu. Film je doživio veliki komercijalni uspjeh, a potom je bio redovno distribuiran u kinima četiri puta - 1969, 1979, 1985. i 1991. godine, prije nego što je 1992. godine prvi put izdan na VHS-kasetama.

Godine 1996. je snimljena igrana verzija sa Glenn Close u ulozi Cruelle De Ville.

Radnja

uredi

Pongo je dalmatinac koji živi u Londonu zajedno sa svojim vlasnikom, muzičarom Rodžerom. Umoran od samačkog života, Pongo odlučuje da im pronađe odgovarajuće partnerke. Gledajući kroz prozor, na ulici primećuje mladu devojku Anitu kako šeta Perditu, koja je takođe dalmatinac. Pongo uspeva da natera Rodžera da ga odvede do parka, gde se on i Anita upoznaju i zaljubljuju, i na kraju i venčavaju.

Posle nekog vremena, Perdita rađa 15 štenaca, a porodicu iste večeri posećuje Kruela de Vil, Anitina bivša školska drugarica. Ona predlaže da otkupi dalamatince za veliku sumu novca, ali Rodžer odbija predlog, uprkos finansijskim poteškoćama sa kojima se porodica suočava.

Ubrzo potom, Kruela unajmljuje braću Horasa i Džaspera da kidnapuju kučiće. Pošto policija ne uspeva da pronađe lopove, Pongo i Perdita obraćaju se drugim psima u Londonu za pomoć.

Stari engleski ovčar Pukovnik zajedno sa sivim konjem Kapetanom i mačkom Narednikom Tibsom primećuje Pongovu i Perditinu decu u Kruelinoj vili zajedno sa mnogim drugim dalmatincima, od kojih ona uskoro planira da napravi kaput. Vest ubrzo stiže do Ponga i Perdite, koji se upućuju prema Kruelnijoj kući, rešeni da izbave svoje štence u čemu im pomažu Pukovnik i Tibs.

Iako su uspeli da spasu svojih 15 kučića, Pongo i Perdita saznaju kakva sudbina čeka ostale i odlučuju da ih sve usvoje, sigurni da Rodžer i Anita neće imati ništa protiv. Druge životinje im pomažu da se vrate kući, ali Kruela i njeni pomoćnici su im za petama. Da bi ih obmanuli, dalmatinci odlučuju da prekriju svoja tela čađu kako bi izgledali poput crnih labrador retrivera.

Dalmatinci se smeštaju u kombi koji se kreće prema Londonu, ali istopljeni sneg briše čađ sa njihovog krzna i Kruela ih primećuje. Potera ponovo počinje, ali se završava srećno po dalmatince koji se vraćaju Aniti i Rodžeru. Oni ih dočekuju širom raširenih ruku, i odlučuju da novac koji je Rodžer zaradio hit pesmom o Krueli iskoriste kako bi kupili veliku kuću u koju će moći da stane 101 dalmatinac.

Glasovi

uredi

Izvori

uredi
  1. „Magical Kingdoms”. Magical Kingdoms. 1961-01-25. Pristupljeno 13. IV 2014. 
  2. „101 Dalmatians”. Box Office Mojo. Pristupljeno 5. I 2012. 

Vanjske veze

uredi