Olaf I od Danske

Olaf I od Danske (danski: Oluf I Hunger) (c. 1050 – 18. august 1095) bio je kralj Danske od 1086. do smrti.

Olaf I Glad
Vladavina 1086–1095[1]
Prethodnik Knut IV Sveti
Nasljednik Erik I Svedobri
Suprug/a Ingegerd od Norveške
Potomstvo Princeza Ulvhild
Puno ime Olaf Svendsen
Kuća Estridsen
Otac Sven II Estridsen
Rođen/a c. 1050
Umro/la 18. august 1095. (dob: 44–45)
Religija rimokatoličanstvo

Rodio se kao sin kralja Svena II Estridsena. Bio je oženjen za Ingegard, kćer norveškog kralja Haralda Hardrade, ali s njom nije imao djece.

Na prijestolje je došao nakon ustanka u kome je ubijen njegov stariji brat Knut IV Sveti, postavši tako treći od Svenovih sinova koji je postao kralj. Vladavinu mu je obilježila masovna glad koja je opustošila zemlju. Umro je 18. augusta u nejasnim okolnostima koje sugeriraju nasilnu smrt; neki kroničari tvrde da je izvršio samoubistvo, odnosno da su ga žrtvovali vlastiti podanici dovedeni u očaj stanjem u kome se našla zemlja.

Naslijedio ga je brat Erik I Svedobri.

Preci

uredi

Izvori

uredi
Olaf I
Rođen/a: cca. 1050 Umro/la: 18. august 1095
Kraljevske titule
Prethodi:
Knut Sveti
kralj Danske
1086–1095
Slijedi:
Erik Svedobri
Nova titula
navodno prvo korištenje titule
Jarl (Južnog) Jyllanda
1080–1095
Upražnjen/a
Titulu preuzeo/la
Knut Lavard