Napoleonski ratovi
Napoleonovi ili Napoleonski ratovi je naziv za seriju globalnih konflikata za vreme vladavine Napoleona Bonaparte Francuskom (1804—1815) odnosno ratova koje je francusko Prvog carstvo vodilo protiv saveza drugih evropskih država na čelu sa Velikom Britanijom. Predstavljali su nastavak Francuskih revolucionarnih ratova, odnosno ratova koje je revolucionarna Francuska, a koji su privremeno bili prekinuti mirom u Amiensu između Britanije i Francuske 1802. godine. Na samom početku ih je karakterizirala francuska vojna dominacija na kopnu, koja je Napoleonu omogućila da u nizu spektakularnih pohoda i bitaka do 1809. godine stavi pod neposrednu ili posrednu kontrolu gotovo cijeli evropski kontinent; Britanija je, sa druge strane, očuvala svoju prevlast na moru što joj je omogućilo da samostalno nastavi borbu protiv Francuske sve do 1812. kada je katastrofalni neuspjeh Napoleonove invazije Rusije doveo do postepenog kolapsa Napoleonovog carstva, koje je 1815. zamijenila Bourbonska restauracija u Francuskoj.
Napoleonski ratovi su za vrijeme svog trajanja zabilježili brze i dramatične političke promjene u gotovo svim dijelovima evropskog kontinentima, od kojih je najvažnija bila konačno ukidanje Svetog Rimskog Carstva, a kao dugoročne političke posljedice je imala i značajan poticaj nacionalističkim pokretima u gotovo svim evropskim zemljama, pogotovo u Njemačkoj i Italiji. Napoleonski ratovi su također, pogotovo zbog Napoleonovog nastojanja da Britaniju porazi Kontinentalnom blokadom i prekidom trgovačkih veza sa drugim dijelovima svijeta, dali poticaj za postepeno uvođenje industrijske revolucije na Kontinentu, kao i jačanje kapitalizma koga je potakao i Napoleonov zakonik Code civil. Eliminacija Francuske kao najveće evropske sile, te uspostava diplomatskog sistema Koncerta Evrope temeljenog na načelu ravnoteže sila je omogućio Britaniji da nakon završetka Napoleonskih ratova dominira svijetom u periodu kasnije nazvanom Pax Britannica.
S obzirom na svoje razmjere, dužinu i karakter, kao i posljedice, Napoleonski ratovi - koji se često zajedno sa francuskim revolucionanim ratovima smještaju u jednu cjelinu - se od strane suvremenih historičara smatraju sukobom analognim svjetskim ratovima u 20. vijeku.
Ne postoji konsenzus o tome kad su se Francuski revolucionarni ratovi završili a kada su Napoleonski ratovi počeli. Mogući datumi uključuju:
- 9.11. 1799. — Napoleon počinje vladavinu nad Francuskom
- 18.5. 1803. — Britanija i Francuska prekidaju mir u Evropi
- 2.12. 1804. — Napoleon krunisan za cara
Napoleonski ratovi su se završili Napoleonovim konačnim porazom u Bici kod Vaterloa 18.6. 1815. i drugi Pariskim sporazumom potpisanim 20.11. 1815.
Napoleonski ratovi se tradicionalno grupiraju u manje cjeline kao što su:
- Rat Treće koalicije (1803 - 1806), koji je Francuska vodila protiv Velike Britanije, Austrije i Rusije, a koji je završen francuskom pobjedom;
- Rat Četvrte koalicije (1806 - 1807), koji je Francuska vodila protiv Velike Britanije, Rusije i Pruske, a koji je završen francuskom pobjedom i Tilsitskim mirom;
- Španski rat za nezavisnost ili Poluotočki rat (1808 - 1813) koji je Francuska vodila protiv Velike Britanije, Portugala i španskih pobunjenika, a koji je završen francuskim porazom;
- Rat Pete koalicije (1809), koji je Francuska vodila protiv Velike Britanije i Austrije, a koji je završen francuskom pobjedom.
- Francuska invazija Rusije (1812) koja se kasnije pretvorila u Rat Šeste koalicije (1813 - 1814), koji je završen francuskim porazom i Napoleonovim padom
- Rat tzv. Sedme koalicije, koji su saveznici Šeste koalicije vodili protiv Napoleona u periodu Sto dana (1815), i koji je završen konačnim Napoleonovim porazom
