Mutasarifat Libanonske planine
Mutasarifat Libanonske Planine (tur. Cebeli Lübnan Sancağı) je teritorijalna uprava koja je Osmansko carstvo uspostavilo 1861. usred Tanzimatskih reformi. Nalazila se na području današnjeg Libana, sjedišnica namjesnika je bio Deir al-Kamar, ime je dobila po Libanonkoj Planini (3.088 mt). Na čelu je bio namjesnik tj. mutasarif koji je izravno odgovarao sultanu i na početku je trebao imati kratak mandat.
Libansko osmansko namjesništvo je osnovano na zahtjev europskih snaga nakon sukoba između Kršćana i Muslimana u Siriji 1861. godine. Mutasarifatom su vladali kršćanski namjesnici, dok su većinu stanovništva činili maroniti. Naime, 1913. godine mutasarifat je brojio 414.747 stanovnika, od kojih su Maroniti činili 58,3% pa su slijedili Pravoslavci Rum (12,8%), Druzi (11,3%), Katolici Rum (7,7%), Šijiti (5,5%), Suniti (3,6%) i drugi Kršćani (0,3%).
Autonomija mutasarifata je ukinuta u Prvom svjetskom ratu, a zauzeli su je Francuzi 1918. Moderna libanonska država proširena je inačica ove regije.
Popis libanonskih mutasarifa uredi
- 1861-1868 : Garabet Artin zvani Davut Paşa, istambulski Jermen katolik ;
- 1868-1873 : Nasri Franco Coussa zvani Franko Paşa, Sirijac grko-katolik iz Alepa ;
- 1873-1883 : Rüstem Mariani, zvani Rüstem Paşa, Talijan katolik iz Firenci, u izbjegništvu ;
- 1883-1892 : Vaso-paša ili Vaso Paşa, Albanac katolik iz Skadra ;
- 1892-1902 : Naum Coussa zvani Naum Paşa, zet Franko Paşe ;
- 1902-1907 : Ladislas Czaykowski zvani Muzaffer Paşa, poljskog podrijetla ;
- 1907-1912 : Youssef Coussa zvani Yusuf Paşa, sin Franko Paşe ;
- 1912-1915 : Ohannes Kouyoumdjian zvani Ohannes Paşa, Jermen katolik.