Mezezije
Za armenskog vladara sa istim imenom, vidite članak Mjej Gnuni.Mezezije (grčki: Μιζίζιος; latinski: Mezezius; 622 - 669) bio je bizantski vojskovođa armenskog porijekla, poznat po tome što je na Siciliji godine 668. podigao neuspjeli ustanak sa ciljem da se postane car.
| Mezezije | |
|---|---|
| Uzurpator bizantske carske krune | |
 | |
| Solid s likom Mezezija, iskovan u Sirakuzi. | |
| Vladavina | 668–669 |
| Rođen/a | 622 |
| Umro/la | 669 |
| Prethodnik | Konstans II |
| Nasljednik | Konstantin IV |
Prema navodima pisma pape Grgura II bizantskom caru Lavu III, bio je plemić i služio kao grof (Opsikion), odnosno predstojnik carske pratnje (latinski: obsequium) Konstansa II; kasnije sirijske kronike ga opisuju kao patrikiosa. Nakon što je Konstans ubijen u kupalištu u Dafnama, tamošnja vojska ga je proglasila carem. Vladao je samo nekoliko mjeseci. Čim je vijest o smrti oca došla njegovom sinu Konstantinu IV u Konstantinopol, on je organizirao ekspediciju na Siciliju koja je porazila ustanike i pogubila Mezezija. Njegov dvor je doveden u Konstantinopol.[1]