Menandar Protektor
Menandar Protektor (grč. Μένανδρος, druga polovina 6. veka) bio je vizantijski pisac, pravnik i član garde cara Mavrikija (vladao 582–602), odakle mu i nadimak Protector.
Menandar je napisao savremenu Istoriju, u kojoj je obradio period od 558. do 582. godine. Ua opšti uzor uzeo je Agatiju, pa i svoje delo započinje tamo gde se završava Agatijina istorija. Menandar je jedini opširan izvor za ovaj period vizantijske istorije, pa kasniji pisci uzimaju podatke od njega za to doba. Sačuvani su samo fragmenti kod Suide i u Excerpta de egationibus Konstantina Porfirogenita. Menandar je pisao i pesme, od kojih je sačuvan samo jedan epigram u Palatinskoj antologiji.
Po pouzdanosti vesti i po geografskim i etnografskim podacima koje daje, Menandar spada među najznačajnije vizantijske izvore 6. veka i među najdragocenije vizantijske izvore uopšte. Kako i sam kaže, on je više pazio na tačnost podataka koje daje, nego na književnu formu vesti. Izvori su mu bili: usmena pričanja, izveštaji poslanstava i dokumenti do kojih je lako dolazio zahvaljujući svom visokom položaju na dvoru. Neke događaje i sam je proživeo, a nije isključeno da je išao i u provincije, gde je mogao na licu mesta da upozna odnose između Vizantinaca i varvara.