Max Ophüls
Max Ophüls (6. maj 1902 - 25. mart 1957) bio je njemački filmski režiser i scenarist, poznat kao autor niza hvaljenih historijskih melodrama koje je snimao u Hollywoodu i Francuskoj.
Max Ophüls | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | Maximillian Oppenheimer 6. 5. 1902. Saarbrücken, Njemačko Carstvo |
Smrt | 25. 3. 1957. (dob: 54) Hamburg, Zapadna Njemačka |
Nacionalnost | njemačka i francuska |
Djeca | Marcel Ophüls |
Profesionalne informacije | |
Zanimanje | režiser i scenarist |
Znamenita djela | |
Inspiracija | |
Rodio se kao Maximillian Oppenheimer u porodici jevrejskog trgovca. Kao mladića ga je zainteresirao teatar, te je otpočeo karijeru kao glumac, promijenivši ime u "Ophüls" kako svojim eventualnim neuspjehom ne bi osramotio oca. S vremenom se preorijentirao na režiju, radeći u Dortmundu, a 1926. je postao kreativni direktor Burgtheatera u Beču. Odatle je dobio angažman u berlinskom filmskom studiju UFA, gdje mu je mentor bio Anatole Litvak.
Filmski prvijenac mu je bila kratka komedija Dann schon lieber Lebertran, nakon koje je slijedila cijenjena melodrama Liebelei. Dolazak nacista na vlast ga je, pak, natjerao da napusti domovinu i emigrira u Francusku gdje je 1938. godine dobio i državljanstvo. Tamo ga je zatekao pad Francuske i natjerao da preko Švicarske emigrira u SAD. Prvih godina nije imao nikakav značajan angažman u Hollywoodu sve dok se za njega nije založio njegov veliki poklonik Preston Sturgess. U drugoj polovici 1940-ih je napravio nekoliko hvaljenih filmova među kojima se ističe Pismo nepoznate žene. 1950-ih se vratio u Francusku gdje je nastavio rad i snimio niz hvaljenih melodrama. Karijeru mu je prekinula reumatična groznica od koje je umro prije nego što je uspio dovršiti film Montparnasse 19, a koga je posthumno dovršio njegov prijatelj Jacques Becker.
Njegov sin Marcel Ophüls je kasnije postao poznat kao autor političkih dokumentaraca.
Vanjske veze
uredi- Dossier about Max Ophüls (edited by Toni D'Angela), on La furia umana, n° 9, 2011, texts (English, French, Italian) by Raymond Bellour, Chris Fujiwara, Leland Monk, Gaylyn Studlar, Susan M. White, Alain Masson, and others. [1]
- Max Ophüls na sajtu IMDb
- Max Ophüls na Allmovieu
- Max Ophuls Bibliography (via UC Berkeley Media Resources Center)
- Senses of Cinema Essay by Tag Gallagher
- Max Ophüls Award