Manije Manilije

Manije Manilije (Manius Manilius, 2. vijek pne.) je bio rimski političar i vojskovođa, najpoznatiji po tome što je godine 149. pne. izabran za konzula, te u tom svojstvu u trećem punskom ratu vodio rimsku vojsku u opsadi Kartagine. Godine 155. pne. je služio kao prokonzul u Hispaniji, doživjevši neuspjehe u Luzitanskom ratu. Nije imao više uspjeha ni kod Kartagine, gdje je 148. pne. smijenjen sa Scipionom Emilijanom.

Historičarima je nejasno da li je Manije ista ličnost koju je Katon Stariji dao ukoriti zbog grljenja supruge na javnom mjestu, odnosno pravnik čije su radove o ugovornom pravu citirali kasniji rimski autori.

Prethodi: Titus Quinctius Flamininus i Manius Acilius Balbus

Konzul Rimske Republike zajedno s Lucijem Marcijem Cenzorinom 149. pne.

Slijedi: Spurius Postumius Albinus Magnus i Lucius Calpurnius Piso Caesoninus