Maksim Grk
Maksim Grk, također poznat kao Maximos Grk ili Maksim Grek (grčki: Μάξιμος ὁ Γραικός, ruski: Максим Грек, o. 1475-1556), bio je grčki pravoslavni monah, publicist, pisac, učenjak i prevodilac koji je živio u Rusiji.[1] Također je poznat i kao Maksimos Hagiorit (grčki: Μάξιμος ὁ Ἁγιορίτης).[2]
| Sveti Maksim Grk | |
|---|---|
 hagiografska freska | |
| Rođen/a | o. 1475, Arta, Grčka |
| Umro/la | o. 1556, Trojice-Sergijeva lavra, Sergijevski posad |
| Štuje se u | pravoslavna crkva, istočne katoličke crkve |
| Kalendar svetaca | 21. januar |
Rođen je u Grčkoj, odakle je pozvan na dvor ruskog cara Vasilija Ivanoviča za carskog bibliotekara i prevodioca.
Prema hrišćanskom predanju, mnogo je radio, ali je mnogo i stradao za istinu. Proveo je dugo vremena u tamnici gde je napisao poznati kanon Svetome Duhu, koji se i sada upotrebljava u crkvi. Umro je 1556. godine.
Srpska pravoslavna crkva slavi ga 21. januara po crkvenom, a 3. februara po gregorijanskom kalendaru.
Izvori uredi
- ↑ Wieczynski 1976: str. 26; Kovalevsky 1976: str. 142.
- ↑ Encyclopædia Britannica, Inc. 2002: str. 967.
- Veliki deo ovog teksta je preuzet iz ohridskog prologa svetog vladike Nikolaja Velimirovića. On ne podleže autorskim pravima
