Luksemburžani

Luksemburžani su maleni germanski narod nastanjen u Luksemburgu (272,000), te nešto u Njemačkoj (15,000), Belgiji (4,300), Francuskoj (3,600) i (tek 300) u Austriji. Van svoje matice zemlje najviše ih ima u Sjedinjenim Državama (56,000). Luksemburžani su po vjeri katolici a služe se leceburškim jezikom (prema našim prevodiocima N. i J. Paravić; letzeburgesch), članom germanske grane indouropske porodice jezika.

Jezik

Luksemburški jezik, letzeburgesch (engl. Luxembourgisch) germanski je dijalekt s mnogo posuđenica iz francuskog, on je jezik naroda, njihovog identiteta i pripadnosti zajednici. Luksemburg ipak uz leceburški ima još dva službena jezika, to su njemački koji se koristi u trgovini, novinarstvu i crkvi, i francuski u administraciji, odnosno u vladi i na dvoru.

Historija

Luksemburžan imaju snažan osjećaj nacionalnog identiteta, kojega reflektiraju u svom nacionalnom motu ' Mir wëlle bleiwe wat mir sin ' odnosno Želimo ostati ono što jesmo. Luksemburg je malena država zapadne Europe. Zatvorena je granicama Francuske, Njemačke i Belgije, utemeljena 963., postaje veliko vojvodstvo 1815., ali 1839. gubi velik dio teritorija u korist Belgije. Punu nezavisnost postiže 1867. Nasljeđe suvremenih Luksemburžana proizlazi najvećim dijelom od Kelta, Franaka i drugih germanskih naroda koji su prolazili ovim važnim raskršćem u vrijeme prije i poslije rimske okupacije.

Kultura

Luksemburžani imaju jedan od najviših standarda na svijetu. Njihove najznačajnije svečanosti integralni su dijelovi kulture Luksemburžana. Uz karnevale koji se održavaju šest tjedana nakon Božića, tu su i Bürgsonndeg (sljedeći tjedan iza Božića) kada pale veliku vatru pod otvorenim nebom. Tradicionalno se još od starih dana (1340.) održava Schueberfouer koje je osnovao Jan od Češke (Johann der Blinde von Luxemburg), Nacionalni dan (23. jun), Genzefest i Bijela nedjelja (Whitsunday; 7. nedjelje iza Uskrsa), i vinski festivali koji počinju u 8. mjesecu.

Eksterni linkovi

• Being a Luxembourger [1]