Lingvistička geografija

Lingvistička geografija (poznata i kao dijalekatna geografija, geografska lingvistika ili geolingvistika) je lingvistička disciplina odnosno grana dijalektologija koja proučava raširenost jezičnih pojava s aspekta njihove geografske distribucije s ciljem spoznaje njihovih mijena odnosno razvoja. Proučava teritorijalnu rasprostranjenost dijalekata i služi se pretpostavkama i metodama historijske lingvistike. Obrađena građa sa terena prikazuje se na kartama i u jezičnim atlasima. Osnivačem lingvističke geografije smatra se švicarsko-francuski dijalektolog J. Gilliéron koji je između 1897. i 1901. prikupljao građu za jezični atlas Francuske (štampan od 1902.). Na prostorima Hrvatske bitan opus u sferi lingvisitčke geografije ostavio je V. Vinja.

Izvori

• Opća i nacionalna enciklopedija: lingvistička geografija ili dijalekatna geografija
• Hrvatski jezični portal: geografija