Lilienfeld (opatija)
Opatija Lilienfeld (njemački Stift Lilienfeld) je cistercitska opatija u austrijskom gradu Lilienfeldu u Saveznoj zemlji Donja Austrija.
| |
|---|---|
| Lokacija | Lilienfeld,  Austrija
|
| Koordinate | 48°0′47″N 15°35′50″E / 48.01306°N 15.59722°E |
| Godine izgradnje | 11. - 19. vijek |
| Religija | katoličanstvo |
| Arhitektonski stil | romanika, gotika, barok |
| Materijal | cigla, kamen |
Historija
urediOpatija Lilienfeld osnovao je negdje između 1202. - 1206. austrijski vojvoda Leopold VI, koji je u njoj i pokopan zajedno sa svojom kćerkom Margaretom. On je opatiji poklonio i velike količine zemlje, za njeno daljnje uzdržavanje. Opatija je počela funkcionirati kad su se u nju doselili prvi cistercitski cistercitska fratri iz Opatije Heiligenkreuz.[1]
Najipresivniji objekt u tom kompleksu je opatijska crkva, to je kasnoromanička - ranogotička trobrodna bazilika duga 83 metra, sa 7 niša, transeptom i dvobrodnim korom.[1]
Zapadna fasada ima kasnoromanički mramorni portal, uokviren u kasnobaroknom stilu, uz dodatke iz 1775. kad su isklesani ornamenti Babenbergovaca - Leopolda III i Leopolda VI.[1]
Enterijer crkve je barokni, sa 11 oltara i 2 orgulje.[1]
Samostanske zgrade nižu se oko romaničko-gotičkog klaustra, počevši od kopitolske dvorane iz 13. vijek do spavaonica iz 14. vijeka. Zapadno krilo restaurirano je 1638. u baroknom stilu, tu se nalaze carske odaje, dio za prelate koji je uređen između 1695. - 1716, i biblioteka sa stropnim freskama iz 1704. Sjeverno krilo obnovljeno je nakon požara 1810. u njemu je danas smještena galerija slika.[1]
Opatiju Lilienfeld su 1683. pokušale orobiti zalutale Osmanlije, ali su je debeli bedemi i okolni stanovnici koji su se u nju sklonili uspjeli odbraniti.[2]
Car Joseph II zabranio je 1789. daljnji rad opatije, ali je već 1790. njegov nasljednik car Leopold II obnovio njen rad, tako da i danas radi.[2]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Lilienfeld” (engleski). Austria-Forum. Pristupljeno 12. 03. 2016.
- ↑ 2,0 2,1 „Lilienfeld” (njemački). Stift Lilienfeld. Pristupljeno 12. 03. 2016.
