Leontina Kraus
Leontina Kraus (Varaždinske Toplice, 16. 4. 1881 - Jajinci, 7. 6. 1943), jugoslavenska učiteljica i komunistkinja strijeljana na stratištu u Jajincima tokom Drugog svjetskog rata.
| Leontina Kraus | |
|---|---|
| Rođenje | 16. 4. 1881. Varaždinske Toplice, Austro-Ugarska Monarhija |
| Smrt | 7. 6. 1943. (dob: 62) Jajinci, Kraljevina Jugoslavija |
| Nacionalnost | Jugoslavenka |
| Etnicitet | Židovka[1][2] |
| Državljanstvo | Kraljevina Jugoslavija |
| Zanimanje | učiteljica |
| Vjeroispovijest | ateizam |
| Roditelji | Josip Kraus Henrijeta (Erlevain) Kraus |
Biografija uredi
Leontina Kraus je rođena 16. 4. 1881 godine u selu Pišćanovec kod Varaždina, u porodici Josipa i Henrijete Kraus. Josip Kraus je bio Židov koji se kasnije u životu (1884) preobratio na katoličanstvo, a Henrijeta Kraus se deklarirala kao Hrvatica rodom iz njemačke porodice u Beču. Leontina je krštena rimokatoličkoj crkvi. Kao šestogodišnje djete upućena je od strane svojih roditelja u rimokatolički samostan reda Uršulinki u Pišćanovcu, a kasnije je prešla u samostan Milosrdnih sestara u Zagrebu gdje je i završila učiteljsku školu. Tokom daljeg života odbacila je od sebe svako osjećanje za vjeru, i osporavala je pravo na postojanje bilo koje vjeroispovjesti. Leontina je vjerovala da je komunističko uređenje u Svijetu jedino koje može da pruži ljudima ravnopravnost i ista prava na život. U tom svom vjerovanju potencirana je i time što je zaključila da u Kraljevini Jugoslaviji vodeće državničke ličnosti ne vode pravu narodnu politiku u cilju poboljšanja životnih uvjeta, već grabe samo za svoje osobne interese. Leontina je radila kao učiteljica, te je disciplinski kažnjena sa penzionisanjem i umanjenjem prinadležnosti za 50 posto zbog odricanja poslušnosti pretpostavljenim školskim starješinama jer nije htjela voditi školsku djecu u crkvu. Do početka Drugog svjetskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije živjela je u Beogradu kao penzionerka. Tokom 1942 godine uputila je nekoliko otvorenih pisama predsjedniku srpske kvinsliške vlade Milanu Nediću, u kojima je iskazala gnušanje prema njegovim postupcima. U jednom od pisama je tražila da u zamjenu za nju, puste najmlađeg logoraša osuđenog na smrt. Poslije nekoliko pisama, Leontina je 17. 12. 1942 godine bila uhapšena i potom zatvorena u Banjički logor. Tokom saslušanja, tražila je da se u njenom dosjeu pod stavkom nacionalnost navede Srpkinja. Bila je označena drugom kategorijom zatvorenika, a odlukom upravnika logora Svetozara Vujkovića bila je prebačena u prvu kategoriju. Poslije nekoliko mjeseci mučnog životarenja u logoru, u zoru 7. 6. 1943 godine Leontina Kraus je streljana u Jajincima.[1][2]
U znak sjećanja na nju jedna ulica u beogradskom naselju Banjica nosi naziv "Učiteljice Leontine Kraus".
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 Revija Halo; Dobrovoljno u smrt, 1972; Beograd.
- ↑ 2,0 2,1 Leontina Kraus: Po duhu se osećam Srpkinjom, streljajte mene umesto najmlađeg komuniste (1942). Yugopapir (28. 3. 2016). Preuzeto 3. 4. 2016