Legio I Italica
Legio I Italica (doslovno: I "italijanska" legija) je bila rimska legija koju je formirao car Neron 22. septembra 66. Poznata je kao jedna od rijetkih legija koje su formirane u Italiji u carskom periodu, odnosno za koje je (zahvaljujući natpisu) poznat točan datum formiranja. Prema antičkim izvorima regruti su bili tadašnji Italijani, i to "svi preko 180 cm visine".
Legija je imala prvotni naziv Phalanx Alexandri Magni (doslovno: "falanga Aleksandra Velikog"), i nju je Neron nastojao iskoristiti radi novog pohoda na Armeniju, odnosno pokušaja da se ojača rimski položaj na Istok uzdrman prethodnim ratom s Partima. Međutim, taj pohod je otkazan zbog izbijanja Velikog jevrejskog ustanka. Umjesto toga je legija ostala u Italiji, te je godine 68. poslana u Galiju gdje je izbila Vindeksova pobuna. Ona je ugušena prije što je legija sudjelovala u borbama, ali je zato vatreno krštenje imala u Godini četiri cara, kada su se njeni vojnici opredijelili za Vitelija te sudjelovali u bitci kod Bedrijakuma. Pobjednički car Vespazijan ju je godine 70. poslao u provinciju Meziju gdje je sve do 5. vijeka čuvala rimsku granicu na Dunavu.
Izvori uredi
- livius.org account of Legio I Italica Arhivirano 2011-07-09 na Wayback Machine-u
