Legio III Macedonica
Legio IIII Macedonica (četvrta makedonska) je bila jedna od legija rimske vojske na polovini I stoljeća. Tačnije, ovu legiju je formirao Gaj Julije Cezar 48. godine pne. i u njenom sastavu su bili italijanski legionari. Simbol Legio IIII Macedonica bio je bik, kao i drugih Cezarovih legija. Vespazijan je ovu legiju raspustio 70. godine a od njenih ostataka formirao Legio IIII Flavia Felix iste godine.
Rimska Republika je 48. godine pne. bila u odmakloj fazi propadanja. Prethodne godije Cezar je prešao rijeku Rubikon i započeo građanski rat. Pompej i ostali pripadnici konzervativne frakcije u rimskom Senatu su se sklonili u Grčku. Cezar je namjeravao da krene u potjeru za njima pa je u tu svrhu, između ostalog, formirao i Legio IIII Macedonica. Već u njenim prvim bitkama pod Cezarovom komandom kod Dyrrhachiuma (Drač, Albanija) i Farsale u Grčkoj slavilo se; Pompej je bio pobijeđen. Legija je kasnije bila stacionirana u rimskoj provinciji Makedoniji pa odatle i njen cognomen (prezime).
Legio IIII Macedonica je uvijek bila na strani Oktavijana, Cezarovog posinka, prvo u bici protiv Cezarovih ubojica a kasnije i protiv Marka Antonija u bici kod Akcija.
Pod Oktavijanom legija se borila i na iberijskom poluostrvu a nakon pobjede u Kantabrijskom ratu 13. godine legija je ostala u Hispaniji ali su njeni dijelovi bili razasuti po cijeloj teritoriji poluorstva.
Trideset godina kasnije, oko 43. godine, legija je prebačena u Gornju Germaniju, u garnizon kod današnjeg Mainza gdje je zamijenila Legio XIIII Gemina. U godini četiri imperatora Legio IIII Macedonica i Legio XXII Primigenia su podržale Vitelija, governera Gornje Germanije, no na kraju je Vespazijan odnio pobjedu.
Tokom pobune u Bataviji Legio IIII Macedonica se borila protiv pobunjenika i sačuvala Mainz, no Vespazijan ipak nije imao povjerenja u nju pa je raspustio 70. godine, vjerovatno zbog njene podrške Viteliju.
