Legati su, u doba kasne republike, bili senatori, koji su služili pod vojnim zapovednicima, i na čiju su preporuku bili naimenovani od Senata. Pompej i Cezar su naimenovali svoje legate, koji su imali propretorska ovlašćenja i često su praktikovali polunezavisnu komandu.

Drevni Rim

Članak je dio serije:
Politika i uprava
Drevnog Rima


Periodi
Rimsko Kraljevstvo
753. pne.510. pne.

Rimska Republika
510. pne.27. pne.
Rimsko Carstvo
27. pne.476. n.e./1453

Principat
Zapadno Carstvo

Dominat
Istočno Carstvo

Redovni magistrati

Konzul
Pretor
Kvestor
Promagistrat

Edil
Tribun
Cenzor
Guverner

Izvanredni magistrati

Diktator
Magister Equitum
Konzularni tribun

Rex
Triumviri
Decemviri

Titule
Imperator

Legatus
Dux
Officium
Praefectus
Vicarius
Vigintisexviri
Lictor

Magister Militum
Imperator
Princeps senatus
Pontifex Maximus
Augustus
Caesar
Tetrarh

Institucije i pravo
Rimski Ustav

Rimski Senat
Cursus honorum
Rimske skupštine
Kolegijalnost

Rimsko pravo
Rimsko državljanstvo
Auctoritas
Imperium


Druge države
pogledaj  razgovor  uredi

Uloga legata se jasno razlikuje od uloge zapovednika; prvi moraju sve raditi u skladu sa pravilima, dok drugi moraju, bez ograničenja, odlučivati o sveobuhvatnoj strategiji.

(Caesar, BCiv 3. 51).

Jer je drugačija uloga legatova, a drugačija zapovjednikova; jedan sve radi po zapovjedi, a drugi može slobodno da odlučuje o najvažnijim poslovima.

(prevod dr Ahmeda Tuzlića).

Avgust je razvio ovu ideju tako što je, postavio legata, senatora konzularnog ranga, koji je kasnije imao titulu legatus Augusti propraetore, da upravlja svakom provincijom za koju je bio odgovoran, osim Egipta, koji je imao konjičke oficire. Svakom legijom u provinciji upravljao je senator sa pretorskim ovlašćenjima (lat. Legatus legionis), koji je bio potčinjen namesniku.

U provincijama sa jednom legijom namesnik je komandovao i tom legijom, osim u Africi, gde je Gaj postavio posebnog legata, ostavljajući prokonzula za civilnu administraciju. Legati Augusti su retko držali više od dva starija zapovednika, uglavnom u trajanju od tri godine. Mnogi su svoje karijere zabeležili na spomenicima, međutim, tumačenje ovih zapisa je diskutabilno i ostaje sumnja u to da li su mnogi od njih bili sistematski pripremani za vojnu komandu, ili imali značajnije vojno iskustvo.

Legatus Augusti propretore su, takođe, određivali senatora sa posebnim zadatkom. Njega je postavljao vladar, napismeno, od II veka kao svog savetnika i pratioca (comes) u pohodima.