Lavovski pogrom (1918)

Lavovski pogrom (1918)
Lavovski pogrom (1918)
Datum	21-23. novembar 1918
Meta	Jevreji; Ukrajinci (prema dijelu izvora)
Mrtvih	52–150
Ranjenih	443+
Počinitelj	poljska vojska i milicija; civili
Motiv	antisemitizam; koristoljublje; sumnnja u Jevreje kao ukrajinsku petu kolonu

Lavovski pogrom (polj. Pogrom lwowski; ukr. Погром у Львові), također poznat i kao Lemberški pogrom, predstavljao je niz masovnih ubistava, pljački i silovanja koje su od 21. do 23. novembra 1918. pripadnici poljske vojske, paravojnih formacija i lokalni poljski civili počinili nad pripadnicima jevrejske zajednice u gradu Lavovu (današnji Lviv u Ukrajini). Do njega je došlo nedugo nakon završetka Prvog svjetskog rata, odnosno raspada Austro-Ugarske pod čijom se vlašću dotada nalazio Lavov, odnosno početka oružanog sukoba između novoproglašene poljske države i ukrajinskih nacionalista koji su bili proglasili vlastitu državu - Zapadnoukrajinsku narodnu republiku. Jedno od prvih poprišta sukoba je bio upravo Lavov gdje su, za razliku od ostatka Galicije etnički Poljaci činili relativnu većinu stanovništva. Ukrajinci su na samom početku zauzeli grad, ali su odatle otjerali Poljaci, a što je kasnije dovelo do višemjesečne opsade. Lokalna jevrejska zajednica se na samom početku sukoba proglasila neutralnom, iako su njeni pripadnici formirali vlastitu naoružanu miliciju. Nakon ulaska poljskih snaga u grad, Jevreji su se pristali dobrovoljno razoružati. Usprkos toga, Poljaci su napaali jevrejsku četvrt, ubili od nekoliko desetaka do nekoliko stotina stanovnika, opljačkali veliki broj trgovina i spalili tri singaoge. Vijesti o događajima u Lavovu su, nakon određenog vremena, doprili do međunarodne javnosti, te ih je, između ostalog, u propagandne svrhe nastojala iskoristiti weimarska Njemačka kako bi ishodila što povoljnjiju istočnu granicu s Poljskom tokom mirovne konferencije u Parizu. Dio loklanog jevrejskog stanovništva je napustio grad te formirao Jevrejski udarni bataljon koji će se sljedeće dvije godine boriti u redovima ukrajinske Galicijske armije. U samom Lavovu više nije bilo većih antisemtiskih incidenata sve do 1941. godine kada će jevrejska zajednica nakon njemačke okupacije postati metom masovnih pokolja od strane lokalnih Ukrajinaca.