Laurencije od Canterburyja

Laurencije (latinski: Laurentius, engleski: Laurence ili, rjeđe, Lawrence[1] ;[2] ? - 2. februar 619) bio je drugi po redu nadbiskup Canterburyja koji je stolovao od 604. do 619. Bio je član Gregorijanske misije, poslane od strane pape Grgura Velikog s ciljem da se pokrste tada paganski Anglosaksonci u Britaniji. Točan datum njegovog dolaska u Britaniju je predmet rasprave među historičarima; međutim nije sporno da ga je posvetio njegov prethodnik na mjestu nadbiskupa, Augustin od Canterburyja. Stolovanje su mu obilježili sukobi sa lokalnim britskim svećenstvom koje je prakticiralo tzv. keltsko kršćanstvo, ali najveću krizu je predstavljala smrt kralja Ethelberta od Kenta nakon koje se njegov nasljednik Eadbald od Kenta odrekao kršćanstva 616. i vratio paganskoj vjeri. Međutim, ubrzo nakon toga je uspio nagovoriti Eadbalda da se ponovno pokrsti. Nakon smrti 619. je proglašen za sveca.

Laurencije
nadbiskup Canterburyja
Stone set on the ground inscribed with "Laurence, second Archbishop of Canterbury 605–619, d. 619"
Kamen koji označava Laurencijev grob u opatiji sv. Augustina u Canterburyju
Dijeceza/eparhijaBiskupija Canterbury
Stolovanje završilo2. februar 619
PrethodnikAugustin od Canterburyja
NasljednikMelit
Redovi
Konsekracijacca. 604
Lični detalji
Smrt2. februar 619
SahranjenOpatija sv. Augustina
Svetost
Datum slave3. februar
Štovanje uPravoslavna crkva
Rimokatolička crkva
Anglikanska zajednica
Kanonizacijapre-kongregacijski
SvetištaOpatija sv. Augustina

Izvori

uredi
  1. Blair World of Bede p. 85
  2. Lapidge "Laurentius" Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England

Eksterni linkovi

uredi
Rimokatoličke crkvene titule
Prethodi:
Augustin od Canterburyja
Nadbiskup Canterburyja
604–619
Slijedi:
Melit