Lake District
Lake District (prevedeno Jezerski kotar) je ime kraja i nacionalnog parka na sjeverozapadu Engleske koji je osnovan 1951.[1]
| Nacionalni park Lake District Lake District National Park | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Položaj | Cumbria |
| Država |  UK Engleska |
| Koordinate | |
| Historija | |
| Osnovan | 1951.[1] |
| Karakteristike | |
| Površina | 2,243[1] ha |
| Web-stranica | |
| www.lakedistrict | |
Karakteristike uredi
Nacionalni park Lake District prostire se na površini od 2,243 km² u Grofoviji Cumbria, nekad je taj teren pripadao historijskim grofovijama Cumberland, Lancashire i Westmorland.[1]
U njemu leže najveća engleska jezera, od kojih je najveće Windermere, i najviše engleske planine, od kojih je najviša - Scafell Pike. To je kraj jezerskih dolina koje se koncentrično nižu iz centralne planinske jezgre, neobično atraktivan turistima.[1]
Geološka struktura većine glavnih vrhova kao što je Scafell Pike (978 m), Sca Fell (964 m) i Helvellyn (950 m) sastoji se od tvrdih prekarbonskih stijena. Oni na sjeveru; Skiddaw (930 m) i Blencathra (868 m) građeni su od mekših stijena iz ordovicija pa su im vrhovi zaobljeniji.
Po jugu leže niža brda građena od silurskih stijena koja okružuju jezera Windermere Esthwaite i Coniston. Ta jezera formirana su glacijacijom koja je produbila postojeće doline i izdubila u stijenama bazene za smještaj voda, ali je istovremeno i razdvojila doline nekadašnjih pritoka, stvarajući tako nizove padajućih dolina sa atraktivnim slapovima.[1]
Historija uredi
Taj prostor je dugo bio izoliran jer je sa juga i istoka bio štićen barijerom od neprohodnih šuma, tresetišta, baruština i jezera, tako da su svega dva rimska puta izgrađena u cijelom kraju.[1]
Nakon normanskog osvajanja Engleske uslijedio je period intenzivne deforestacije.[1] Cistercitske opatije Furness i Byland iskoristile su taj prostor za ovčarstvo i proizvodnju lvune, pa se nastavio proces krčenja šuma, koji je ubrzan taljenjem željezne rude, a kasnije intenzivnim iskapanjem olova i bakra. Te aktivnosti su nakon 1870-ih postale su neprofitabilne, pa se prešlo na eksploataciju građevinskog kamena po brojnim kamenolomima.
| Lake District | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
.jpg) | |
| Ujedinjeno Kraljevstvo | |
| Registriran: | 2017. |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | ii, v, vi |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Državna šumarska komisija koja je upravljala velikim površinama crnogoričnih šuma, pristala se povući sa centralnog brdovitog područja, tad već prilično ogoljelog po kojem su ostali samo bjelogorični šumarci.[1]
Povećana potražnja za vodom u industrijskim centrima sjeverozapadne Engleske, dovela je do tog da se akumulaciono jezero Thirlmere više nesmije koristiti za rekreaciju. S druge strane osnažene su tradicionalne forme ekstenzivne poljoprivrede; govedarstvo i ovčarstvo, uključuju i proizvodnju mlijeka i jaja.[1]
Lake District bio je dom pjesnika Williama Wordswortha, koji je rođen u Cockermouthu i pokopan pored svoje sestre i žene na seoskom grasmerskom groblju.[1]
Od početka 19. vijeka taj kraj je počeo privlačiti sve više posjetitelja, među njima i brojnih slavnih ljudi. Povećana mobilnost stanovništva industrijskih centara sjeverne Engleske potaknula je razvoj turizma.[1]
Svjetska baština uredi
Nacionalni park Lake district uvršten je 2014. god na listu UNESCO-ove svjetske baštine.[2]
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
