Kvint Fabije Maksim Eburn
Kvint Fabije Maksim Eburn (Quintus Fabius Maximus Eburnus, 2. vijek pne.) bio je rimski političar rodom iz patricijskog roda Fabijevaca. Bio je sin Kvinta Fabija Maksima Servilijana, izabranog za konzula 142. pne.
Eburn je izabran za gradskog pretora godine 118. pne. a godine 116. pne. je postao konzul zajedno s Gajem Licinijem Getom. Godine 108. pne. je postao cenzor zajedno sa svojim konzulskim kolegom.
Eburn je u historijske zapise ušao prije svega zbog svoje strogosti, koja je bila neuobičajena za standarde kasne Republike. Kao pater familias je jednog od vlastitih sinova osudio na smrt navodeći kao razlog "nemoral" i "nekrijepost". Zbog toga je osuđivan od rimske javnosti, te je izvjesni Gnej Pompej Strabon protiv njega pokrenuo postupak zbog prekoračenja roditeljskih ovlasti (patria potestas). Eburn je zbog toga otišao u egzil u Nuceriju.[1]