Kraljevina Škotska
Kraljevina Škotska (engleski: Kingdom of Scotland, škotski: Kinrick o Scotland, gelski: Rìoghachd na h-Alba) je naziv za državu za koja je postojala na području sjeverozapadne Evrope (sjever Britanskih otoka) od 843. do 1707. [1]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Englezi su okupirali Škotsku za vladavine kralja Edwarda III., ali su se Škoti za vladavine kralja Roberta I (vladao 1306. - 1329.) uspjeli ponovno osloboditi. Od kad je 1603 škotski kralj James VI Škotski postao i kralj Kraljevine Engleske kao James I Stuart, te dvije kraljevine žive u Personalnoj uniji. Ona je 1707. Zakonom o uniji pretvorena u Kraljevinu Veliku Britaniju.[1]
Historija
urediTradicionalno se vjeruje da je Kraljevina Škotska osnovana 843. kada je Kenneth MacAlpin, uspio slomiti otpor piktskog plemenskog saveza, i uspeo se na tron i kao njihov vladar, na osnovu ženske linije svog porijekla. Pretpostavlja se da su tad Pikti bili oslabljeni stalnim nordijskim napadima, pa je i to pomoglo da se osnuje nova - Kraljevina Alba čije se središte nalazilo u istočnoj Škotskoj na teritoriju koje je nekada kotrolirao piktski savez, pa je Dunkeld postao religijski centar nove kraljevine.[1]
Ali se pretpostavlja da je Kraljevina Alba u kojoj su Škoti vrlo brzo uspostavili svoju kulturnu i jezičnu dominaciju, ipak rezultat tendencija koje su postojale i prije 843.[1]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „The unification of the kingdom” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 17. 11. 2014.
