Konačna sudbina svemira

	Fizikalna kozmologija
	Fizikalna kozmologija
	Svemir · Veliki prasak; Starost svemira; Kronologija Velikog praska...; Konačna sudbina Svemira
	Rani svemir
	Inflacija svemira · Nukleosinteza; Kozmički gravitacijski valovi; Kozmičko mikrovalno zračenje
	Šireći svemir
	Crveni pomak · Hubbleov zakon; Metričko širenje prostora; Friedmannove jednadžbe · FLRW metrika
	Oblikovanje strukture
	Oblik svemira; Formiranje strukture; Formiranje galaktike; Struktura velikih razmjera;
	Komponente
	Lambda-CDM model; Tamna energija · Tamna tvar
	Historija
	Kronologija kozmologije...
	Eksperimenti u kozmologiji
	Opservacijska kozmologija; 2dF · SDSS; CoBE · BOOMERanG · WMAP
	Znanstvenici
	Einstein · Friedman · Lemaître ; Hubble · Penzias · Wilson; Gamow · Dicke · Zel'dovich; Mather · Smoot · drugi
	Ova kutijica: pogledaj • razgovor • uredi

Konačna sudbina svemira predstavlja temu u fizičkoj kosmologiji. U raznim teorijama predstavljene su brojne mogućnosti sudbine svemira, uključujući i konačna i beskonačna trajanja.

Veliko hlađenje uredi

Glavni članak: Toplinska smrt svemira

Prema teoriji „Veliko hlađenje“ (u engleskoj literaturi Big Freeze), smatra se da će se Svemir stalno širiti, te na kraju završiti u stanju toplinske smrti. U tom scenariju, količina međuzvjezdane materije (gasova) biće sve manja, sve će se manje zvijezda stvarati, te će na kraju nestati i zadnji bijeli patuljci, kao najdugovječnije zvijezde. Preostaće smeđi patuljci i planete. No, daljim raspadom materije, pri čemu je glavno pitanje vijek života protona (10³³ ili 10³⁴ godina), preostaće samo zračenje i crne rupe. Zbog Hokingovog zračenja ni vijek crnih rupa nije beskonačan, pa se na kraju smatra da bi u takvom scenariju moglo preostati tek pokoja čestica i zanemarivo malo zračenja, tj. jedna velika praznina.

Veliko sažimanje uredi

Teorija zvana „Veliko sažimanje“ (u engleskoj literaturi Big Crunch), podrazumijeva da će se zbog količine materije (i tamne materije, kao i tamne energije) Svemir početi skupljati i približavati se ponovo tački singulariteta, te će na kraju postati mjesto enormnih temperatura i zračenja. Ova teorija dopušta da se iz takvog sažimanja ponovno u prasku razvije novi Svemir, ali to je tek spekulacija.

Sredinom 1950ih godina, postojala je i teorija „stalnog stanja“, čiji je glavni zagovornik bio astronom Fred Hojl, no kasnijim mjerenjima pozadinskog zračenja i crvenog pomaka udaljenih galaktika ta je teorija ipak ostala samo lijep pokušaj da se objasni Svemir. Prema istoj, Svemir se zaista širi, ali u vakuumu se stalno i spontano stvaraju nove čestice.

Veliko kidanje uredi

Teorija zvana „Veliko kidanje“ (u engleskoj literaturi Big Rip) predviđa scenario u kojem će se svaka struktura u svemiru raspasti do posljednjeg atoma. Alternativno, takva se mogućnost pretpostavlja ukoliko tamna energija nije konstantna, već raste u vremenu. Ako se tamna energija smanjuje u vremenu, to bi dovelo do kontrakcije svemira, odnosno „Velikog sažimanja“.