Knut IV, također poznat kao Knut IV Sveti ili Sveti Knut (danski: Knud IV den Hellige ili Sankt Knud), (c. 1042 – 10. jul 1086) bio je kralj Danske od 1080. do smrti. Poznat je kao izuzetno ambiciozni kralj koji je nastojao osnažiti kraljevsku vlast, gorljivo promovirao interese Katoličke crkve te planirao ali nikada ostvario preuzimanje engleskog prijestolja. Njegovu kratku vladavinu su, s druge strane, obilježili izuzetno visoki porezi i duboko nezadovoljstvo podanika koje je eskaliralo u ustanak; prilikom njega je ubijen u crkvi u Odenseu gdje se pokušao skloniti. Okolnosti njegove smrti su ga učinile mučenikom, te je 1101. postao prvi kanonizirani Danac u svetac zaštitnik Danske.

Sveti Knut

"Knud den Helliges drab (Ubistvio Knuta Svetog)"; autor: Christian Albrecht von Benzon (1843).
Rođen/a c. 1042, Danska
Umro/la 10. 7. 1086., Odense
Štuje se u Rimokatolička crkva, luterani
Kanoniziran/a 19. april 1101
Glavno svetište Katedrala svetog Knuta, Odense
Kalendar svetaca 19. januar
13. januar (u Švedskoj i Finskoj)
Zaštitništvo Svetac-zaštitnik Danske
Knut IV
kralj Danske

Vladavina 1080–1086[1]
Prethodnik Harald III Hen
Nasljednik Olaf I Hunger
Suprug/a Adela od Flandrije
Potomstvo Blaženi Karl Dobri
Ingerid Knudsdatter
Cæcilia Knudsdatter
Otac Svend II Estridsen
Majka priležnica
Umro/la 10. jul 1086. (dob: 43–44)
Priorat sv. Alban u Odenseu

Izvori

uredi

Literatura

uredi
  • The Oxford Illustrated History of the Vikings. Ed., Peter Sawyer. Oxford University Press, New York, 1997. Chapter Seven: "The Danish Empire and the End of the Viking Age" by Niels Lund. The quote is from page 181.
  • The Oxford Dictionary of Saints. Ed David High Farmer. Oxford University Press, 2004. See the entry on St Canute.
Knut Sveti
Rođen/a: cca. 1042 Umro/la: 10. jul 1086
Kraljevske titule
Prethodi:
Harald III
kralj Danske
1080–1086
Slijedi:
Olaf I