Marko Porcije Katon Utički (Marcus Porcius Cato Uticensis, Rim, 95. pne. – Utika, april 46. pne.), poznatiji kao Katon Mlađi (Cato Minor) bio je rimski političar i državnik, poznat kao sljedbenik stoičke filozofije. Slično kao i njegov znameniti pradjed Katon Stariji je bio poznat po tvrdoglavosti i promicanju tradicionalnih konzervativnih rimskih vrijednosti, čestitosti, odbijanju primanja mita i ogorčenošću široko rasprostranjenom korupcijom u Rimu njegovog doba. Kao jedan od vođa optimata je bio dugogodišnji glavni suparnik Julija Cezara, protiv koga se na kraju borio i u građanskom ratu. Njegovo samoubistvo nakon poraza u bitci kod Tapsa se često naziva simboličkim krajem Rimske Republike.

  • (1)=1. supruga
  • (2)=2. supruga
  • x=atentator na Cezara
Salonia (2)
 
Katon Stariji
 
Licinia (1)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Porcius Cato Salonianus
 
 
 
Marcus Porcius Cato Licinianus
 
Marcus Livius Drusus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Porcius Cato (2)
 
Livia Drusa
 
Quintus Servilius Caepio Mlađi (1)
 
Marcus Livius Drusus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Atilia (1)
 
Katon Mlađi
 
 
 
 
 
 
Marcus Livius Drusus Claudianus, usvojeni sin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Junius Brutus Stariji (1)
 
Servilia Caepionis
 
Decimus Junius Silanus (2)
 
 
Servilia Mlađa
 
Quintus Servilius Caepio
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Porcia Catonis
 
Marcus Junius Brutus x
 
Junia Prima
 
 
 
Junia Tertia
 
Gaius Cassius Longinus x
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Porcius Cato (II)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Junia Secunda
 
Marcus Aemilius Lepidus (trijumvir)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
potomak Pompeja i Sule
 
Lepid Mlađi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Manius Aemilius Lepidus
 
 
Aemilia Lepida II

Napomene uredi

Izvori uredi

  • Badian, E. "M. Porcius Cato and the Annexation and Early Administration of Cyprus", JRS, 55 (1965): 110-121.
  • Bellemore, J., "Cato the Younger in the East in 66 BC", Historia, 44.3 (1995): 376-9
  • Earl, D.C. The Political Thought of Sallust, Cambridge, 1961.
  • Fantham, E., "Three Wise Men and the End of the Roman Republic", "Caesar Against Liberty?", Arca (43), 2003: 96-117.
  • Fehrle, R. Cato Uticensis, Darmstadt, 1983.
  • Goar, R. The Legend of Cato Uticensis from the First Century BC to the Fifth Century AD, Bruxelles, 1987.
  • Gordon, H. L. "The Eternal Triangle, First Century B.C.", The Classical Journal, Vol. 28, No. 8. (May, 1933), pp. 574–578
  • Hughes-Hallett, Lucy. Heroes: A History of Hero Worship, Alfred A. Knopf, New York, New York, 2004. ISBN 1-4000-4399-9.
  • Marin, P. "Cato the Younger: Myth and Reality", Ph.D (unpublished), UCD, 2005
  • Marin, P. Blood in the Forum: The Struggle for the Roman Republic, London: Hambledon Continuum, (April) 2009 ISBN 1847251676 ISBN 978-1847251671
  • Marin, P. The Myth of Cato from Cicero to the Enlightenment (forthcoming)
  • Marin, P. Idols and Images: How Republican Rome Influenced George Washington and the Foundation of the United States (forthcoming)
  • Peter Nadig, "Der jüngere Cato und ambitus", in: Peter Nadig, Ardet Ambitus, Untersuchungen zum Phänomen der Wahlbestechungen in der römischen Republik, Peter Lang, Frankfurt am Main 1997 (Prismata VI), S. 85-94, ISBN 3-631-31295-4
  • Syme, R., "A Roman Post-Mortem", Roman Papers I, Oxford, 1979
  • Taylor, Lily Ross. Party Politics in the Age of Caesar, University of California Press, Berkeley, California, 1971, ISBN 0-520-01257-7.
  • Plutarh. Katon Mlađi.