Karađorđevo (Bačka Palanka)
Za ostale upotrebe, v. Karađorđevo (razvrstavanje).
Karađorđevo (ćirilica: Карађорђево, mađarski: Bélamajor) je naselje od 1 012 stanovnika u općini Bačka Palanka u Južnobačkom okrugu u Vojvodini.
| Karađorđevo | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobački |
| Opština | Bačka Palanka |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) |  738
|
| Gustina stanovništva | 51* st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°17′30″N 19°18′12″E / 45.291687°N 19.303286°E |
| Nadmorska visina | 112 m |
| Površina | 86,5* km² |
  Karađorđevo Karađorđevo (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 21421 |
| Pozivni broj | 021 |
| Registarska oznaka | BP |
Koordinate: 45° 17′ 30" SGŠ, 19° 18′ 12" IGD
To malo naselje bilo bi ostalo vjerojatno anonimno da se u njemu nije nalazilo lovno gospodarstvo sa Titovom vilom, u kojoj je ona rado boravio, i u kojoj su se zbili brojni značajni politički događaji, kao 21. sjednica Predsedništva Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije. [1]
Historija uredi
Početak naselja vezan je uz 1885., kad je Austro-ugarska monarhija osnovala ergelu, u tom kraju pored Dunava. Ergela je proširena 1901. krčenjem hrastove šume, izgradnjom štala i nekoliko stambenih objekata, tad su se doselili i prvi stanovnici, a naselje je 1904. dobilo ime Csikós Telep (Ždrebarsko naselje).
Nakon sloma Austro-Ugarske, ergelu je nasljedila Kraljevina Jugoslavija, koja ju je 1924. ukazom kralja Aleksandra Karađorđevića pretvorila u Državno lovno-šumsko dobro.
Odmah po završetku Drugog svetskog rata, već 1945. godine, obnovljen je rad ovog dobra, ovaj put kao vlasništva vlade FNRJ, tako da je već 1948. organiziran prvi lov za diplomate. Prva značajna rekonstrukcija i dogradnja izvedena je 1957. kad je izgrađena takozvana Titova vila[2], odtad se kompleks počeo sistematski uređivati i dograđivati kao reprezentativni objekt za visoke uzvanike.
Lovno-šumsko poljoprivredno dobro je 21. juna 1973. predato na korištenje je na korištenje Jugoslovenskoj Narodnoj Armiji i odtad se zove Vojna Ustanova Karađorđevo. Rezidencijalni objekt Karađorđevo za Titova doba je zapravo bio veliki kompleks koji se sastojao od nekoliko jedinica; Donji majur, Gornji majur, Novi majur, Obrovac, Vranjak, Guvnište, Bukinski rit, Hagel ostrvo i Šarengradska ada, raštrkanih na 6000 hektara[1], koji se u dužini od 17 km, naslanja na Dunav.
Danas je taj kompleks razdvojen u tri cjeline; Rezidencijalni objekat Karađorđevo, Vojna ustanova Karađorđevo i Mjesna zajednica Karađorđevo.
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 „Vojna ustanova "Karađorđevo" na tenderu” (srpski). Vreme. Pristupljeno 03. 12. 2013.
- ↑ „Nekada čuveno Titovo odmaralište sve ređe posećuju gosti” (srpski). Krstarica. Pristupljeno 03. 12. 2013.[mrtav link]
