Kalijum hlorat
Kalijum hlorat je hemijsko jedinjenje koje se sastoji od kalijuma, hlora i kiseonika. Njegova molekulska formula je KClO3. Spada u kalijumove soli hlorne kiseline.[4][5]
| Kalijum hlorat | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| Drugi nazivi | Kalijum hlorat(V) | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 3811-04-9 
| ||
| PubChem[1][2] | 6426889 | ||
| ChemSpider[3] | 18512
| ||
| UNII | H35KS68EE7
| ||
| EINECS broj | |||
| UN broj | 1485 | ||
| MeSH | |||
| RTECS registarski broj toksičnosti | FO0350000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | KClO3 | ||
| Molarna masa | 122.55 g/mol | ||
| Agregatno stanje | Beli kristali ili prah | ||
| Gustina | 2.32 g/cm³, osnovno | ||
| Tačka topljenja |
356 °C | ||
| Tačka ključanja |
~400 °C, razlaže se | ||
| Rastvorljivost u vodi | 7.3 g/100 ml (20 °C) (70F) | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | ? | ||
| Opasnost | |||
| EU-klasifikacija | Oksidant (O) Škodljiv (Xn) Opasan za životnu sredinu (N) | ||
| NFPA 704 |
 0
1
3
| ||
| R-oznake | R9, R22, R51/53 | ||
| S-oznake | S2, S13, S17, S46, S61 | ||
| Tačka paljenja | none | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | Kalijum-bromat Kalijum-jodat | ||
| Drugi katjoni | Amonijum-hlorat Natrijum-hlorat | ||
| Сродна једињења | Kalijum-hlorid Kalijum-hipohlorit Kalijum-hlorit Kalijum-perhlorat | ||
|
| |||
| Infobox references | |||
KClO3 se koristi kao:
- Oksidaciono sredstvo
- Dezinfekciono sredstvo
- Eksplozivno sredstvo
Reference uredi
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.