Jesolo
Jesolo ili Iesolo kako ga talijani koji put pišu, je grad i općina u Venetu, u sjevernoj Sjevernoj Italiji od 25 029 stanovnika[1]
Jesolo | |
|---|---|
 | |
  Jesolo | |
| Koordinate: 45°29′18″N 12°31′22″E / 45.4882°N 12.5227°E | |
| Država |  Italija |
| Regija |  Veneto |
| Površina | |
| • Ukupno | 95 km² |
| Stanovništvo | 25.029 |
| • Gustina | 263/km² |
Geografske karakteristike uredi
Grad leži sjeveroistočno od Venecije, između Cavallina-Treporti i Eracleje, na istočnom rubu Venecijanske laguna.
Teritorij općine proteže se ravnicom duž jadranske obale, omeđen Lagunom di Jesolo (22 km ²), i rijekama Sile i Piave, i predstavlja neku vrst otoka. Teren uz obalu Jadrana je danas 15 km duga pjeeščana plaža (Lido), koja do prije 50 godina i uređenja nije bila duža od 500 metara.
Historija uredi
Za rimskih vremena se današnji "Jesolo" zvao Equilium, to je bio vicus (selo) na otoku delte rijeke Piave. Uspon Jesola, počeo je raspadom Rimskog carstva, kad je većina rimskih stanovnika iz unutrašnjosti oko lagune, potražila utočište na otocima lagune. Equilio je bio jedno od najvažnijih naselja venecijanske lagune tokom ranog srednjeg vijeka, koji je svoj procvat imao u 9. st., kad je postao sjedište biskupije. Kraj je počeo propadati, zbog velike količine sedimentnog materijala koje su nanosile rijeke Sile i Piave, koje su vremenom kraj pretvorile u močvaru.
Tako da je krajem 15. st. kraj oko Jesola bio potpuno napušten, sveden na nekoliko polu napuštenih seoskog imanja.
Spor oporavak Jesola otpočeo je kad je venecijanski plemić Soranzo, koji je bio vlasnik većine zemlje na tom području, izgradio o vlastitom trošku, crkvu (kasnije posvećenu sv Ivanu Krstitelju) i župni dvor. Oko nove crkve formiralo se naselje i ljudi su se stali naseljavati u taj kraj. I Mletačka Republika provodila je različite mjere s ciljem da otkloni mogućnost stalnih poplava koje su uzrokovale rijeke Piave i Sile, i isuši močvare. Zbog tog je 1499 izgrađen kanal kojim je rijeka Sile povezana sa starim koritom rijeke Piave, tako da rijeka Sile teče danas tim koritom. Taj kanal (na venecijanskom=cava), izgradio je inženjer Alvise Zucharin, a novo naselje pored crkve dobilo je ime Cavazuccherina (Zuccherinov kanal)
Nakon što je Napoleon zauzeo Mletačku Republiku, proveo je novu administrativnu podjelu teritorije, Jesolo ( tada Cavazuccherina) postao je samostalna općina III klase (22. decembar 1807.)
Stanje u Cavazuccherini se nije bitno popravilo ni nakon ujedinjenja Italije. Tokom Prvog svjetskog rata, stanovništvo je evakuirano zbog blizine fronte na rijeci Piave.
Odmah nakon rata otpočeli su veliki radovi (1920 - 1930), na potpunoj melioraciji donjeg toka rijeke Piave. Nakon potpune sanacije zemljišta, izgradnjom brojnih kanala, isušeno zemljište zasijano je pšenicom, kukuruzom i šećernom repom. Na dijelu te velike površine zasađene su plantaže voćaka i vinograda.
Ime uredi
Antičko ime grada Jesolo - Equilium dolazi od latinske riječi equus konj, njih su u ovom kraju uzgajali i stari [[Jadranski Veneti|Veneti, i proslavili se njima. Equilium se tokom srednjeg vijeka različito i krivo pisao kao; Equilo, Esulo, Lesulo, Jexulo, Jexollo, Jesolum -tako se došlo do današnjeg imena Jesolo, koje dato gradu 1930. (gotovo cijeli srednji vijek grad se zvao Cavazuccherina).
Privreda uredi
Privreda grada Jesola, vezana je uz turizam, duž 15 km dugog pješčanog Lida di Jesolo, nižu se hoteli sa svojim plažama. Lido di Jesolo je u svojim najboljim danima imao do 6 miliona gostiju na godinu, danas je njihov broj pao na 4,5 miliona.
Gradovi prijatelji uredi
Francuska Épinal
Austrija Velden am Wörther See, od 2006
Izvori uredi
Vajske poveznice uredi
- Citta di Jesolo (službene stranice grada) (it)
- Jesolo Portal Arhivirano 2006-11-08 na Wayback Machine-u (en)
- Web kamere na portalu Turističkog saveza Jesolo Arhivirano 2009-11-08 na Wayback Machine-u
