Jaime I od Aragona
Jaime I od Aragona zvan Osvajač (Montpellier, 2. februar 1208. - Valencia, 27. jul 1276.) bio je od 1213. do smrti kralj Aragona.[1][2]
| Jaime I od Aragona | |
|---|---|
| |
| Jaimeov portret | |
| Aragonski kralj | |
| Vladavina | 1213. - 1276. |
| Prethodnik | Pedro II |
| Nasljednik | Pedro III |
| Supruge | Leonora od Kastilje, Violante od Ugarske, Teresa Gil |
| Djeca | Violante od Aragona, Constança od Aragona, Pedro III, Jaime II od Mallorce, Isabella od Aragona |
| Dinastija | Barcelona |
| Otac | Pedro II |
| Majka | Marija od Montpelliera |
| Rođenje | 2. februar 1208. Montpellier |
| Smrt | 27. jul 1276. Valencia |
Njegovu vladavinu obilježilo je neprestano ratovanje sa Maurima, od kojih je gotovo svake godine osvajao komad po komad teritorije - zato je i nazvan el Conquistador (osvajač).[1]
BiografijaUredi
Jaime je imao samo pet godina, kad mu je otac Pedro II poginuo u Katarskom krstaškom ratu, u kom je i sam Jaime zarobljen. Oslobođen je u aprilu 1214. Brigu o njegovom odgoju preuzeli su Templari. a o vladavini njegov ujak Sancho of Roussillona koji je bio njegov regent do 1218.[1]
Jaime je bio neumorni ratnik - 1235. oteo je Maurima Baleare, a 1238. Valenciju.[2] Pored tog što je bio uspješan ratnik, bio je vrsni političar - 1258. sklopio ugovor u Corbeilu sa francuskim kraljem Louisom IX. Po klauzulama tog ugovora Francuska odrekla pretenzija na Kataloniju, a Aragon na Languedoc.[2] Za njegove vladavine sastavljena su i izdana staleška prava (Fueros de Aragón) i pomorski zakonik (Llibre del consolat del mar).[2]
Ženidbom svog sina prijestolonasljednika za Costanzu kćer sicilijanskog kralja Manfreda, osigurao je utjecaj Kraljevine Aragon na Južnu Italiju i Mediteran. Uz sve to bio je vrlo učen za svoje doba, pa je bio mecena kulture i umjetnosti, a napisao je i kroniku svoje vladavine na vkatalonskom- Llibre dels fets.[1][2]
IzvoriUredi
Vanjske vezeUredi
- James I (en)
| Prethodnik: | Aragonski kralj (1213. - 1276.) | Nasljednik: |
| Pedro II | Pedro III |
