Izobutanol
Isobutanol (IUPAC: 2-metil-1-propanol) je organsko jedinjenje sa formulom (CH3)2CHCH2OH. Ova bezbojna, zapaljiva tečnost sa karakterističnim mirisom se uglavnom koristi kao rastvarač. Njegovi izomeri su n-butanol, 2-butanol, i tert-butanol, svi od kojih su industrijski značajni.
| Isobutanol | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Izobutil alkohol, IBA, 2-metilpropil alkohol | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 78-83-1 
| ||
| PubChem[1][2] | 6560 | ||
| ChemSpider[3] | 6312
| ||
| UNII | 56F9Z98TEM
| ||
| EC-broj | 201-148-0 | ||
| KEGG[4] | |||
| ChEBI | 46645 | ||
| ChEMBL[5] | CHEMBL269630
| ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | NP9625000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C4H10O | ||
| Molarna masa | 74,122 g/mol | ||
| Agregatno stanje | Bezbojna tečnost | ||
| Gustina | 0,802 g/cm3, tečnost | ||
| Tačka topljenja |
-101.9 °C, 171 K, -151 °F | ||
| Tačka ključanja |
107.89 °C, 381 K, 226 °F | ||
| Rastvorljivost u vodi | 8,7 mL/100 mL[6] | ||
| log P | 0.8 | ||
| Indeks prelamanja (nD) | 1,3959 | ||
| Viskoznost | 3,95 cP na 20 °C | ||
| Opasnost | |||
| Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | ICSC 0113 | ||
| EU-klasifikacija | Iritant (Xi) | ||
| EU-indeks | 603-108-00-1 | ||
| NFPA 704 |
 3
1
0
| ||
| R-oznake | R10 R37/38 R41, R67 | ||
| S-oznake | S2 S7/9 S13 S26 S37/39 S46 | ||
| Tačka paljenja | 28 °C (82 °F) | ||
| Tačka spontanog paljenja | 415 °C (779 °F) | ||
| Eksplozivni limiti | 1,7–10,9% | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Srodna materije | n-Butanol sec-Butanol tert-Butanol | ||
| Srodna jedinjenja | Izobutiraldehid Izobutirna kiselina | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Proizvodnja uredi
Isobutanol se proizvodi karbonilacijom propilena. Dva methoda se koriste u industriji, hidroformilacija se češće primenjuje. Ona formira smešu normalnog i izobutiraldehida, koji se hidrogenišu do alkohola i zatim razdvajaju. Repova karbonilacija se takođe koristi.[7]
Reference uredi
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ „Iso-butanol”. ChemicalLand21.
- ↑ „Butanols”. Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. 2005. DOI:10.1002/14356007.a04_463..
Spoljašnje veze uredi
- Internacionalna karta hemijske bezbednosti 0113
- Nacionalni institut za okupacionu bezbednost i zdravlje (NIOSH) Džepni vodič hemijskih hazarda 0352
- IPCS Ekološki zdravstveni kriterijum 65: Butanols: four isomers