Izgubljeni film

Izgubljeni film je izraz koji se koristi za cjelovečernji ili kratki film za koga se zna da je proizveden, odnosno da je postojao, ali se danas nijedan njegov primjerak ne može pronaći u studijskim arhivima, privatnim zbirkama ili javnim kinotekama. Izgubljeni filmovi su karakteristika ranih perioda, odnosno prvih decenija filma, pa se tako, npr. pretpostavlja da je u SAD daleko više nijemih filmova izgubljeno nego što ih je sačuvano, odnosno da je izgubljeno oko polovice svih zvučnih filmova u periodu od 1927. do 1950.

Kao jedan od razloga za tako veliki broj izgubljenih filmova se navode tehničke karakteristike, odnosno korištenje nitroceluloze za izradu filmske vrpce, koja ih je činila zapaljivom i osjetljivom na oštećenja. Najvažniji je, međutim, bio u komercijalnim razlozima, odnosno nastojanju ranih filmskih proizvođača i studija da uštede na troškovima skladištenja, odnosno shvaćanju filma kao "jeftine" zabave za prostačke mase koja nema nikakvu historijsku ili umjetničku vrijednost. Filmovi su također bili uništavani iz političkih razloga, odnosno kao ekstreman oblik cenzure.

Povezano

uredi

Eksterni filmovi

uredi