Vérités et Mensonges
Vérités et Mensonges (sh. Istine i laži), također poznat i po engleskom naslovu F for Fake (sh. F kao falsifikat) je francusko-iransko-zapadnonjemački dokumentarni film snimljen 1973. godine u režiji Orsona Wellesa, poznat kao posljednje dovršeno ostvarenje u njegovoj filmografiji.
Vérités et Mensonges F for Fake | |
---|---|
Režija |
|
Producent |
|
Scenario |
|
Uloge |
|
Muzika | Michel Legrand |
Fotografija |
|
Montaža |
|
Distribucija | Planfilm Specialty Films |
Datum(i) premijere | 9. 1973(San Sebastian)
|
Trajanje | 88 min. |
Zemlja | Francuska Iran Zapadna Njemačka |
Jezik | engleski francuski španski |
Bruto prihod | 182.857 prodanih kino-ulaznica (Francuska)[1] |
Predstavlja svojevrsni filmski esej na temu autentičnosti u umjetničkim djelima, uključujući i filmove dokumentarnog žanra. Welles je svoje ostvarenje uglavnom temeljio na nedovršenom dokumentarnom filmu Françoisa Reichenbacha posvećenog životu i karijeri Elmyra de Horyja, jednog od najpoznatijih falsifikatora umjetničkih djela u historiji. U njemu se također pojavljuje Clifford Irving, autor de Horyjeve biografije, koji je kasnije i sam postao predmetom skandala nakon što je napisao i objavio lažnu autobiografiju Howarda Hughesa. Welles u filmu kombinira Reichenbachov materijal, intervjue sa raznim slavnim ličnostima, arhivski materijal iz raznih igranih filmova, ali i demonstrira vlastitu vještinu izvođenja mađioničarskih trikova kako bi gledaocima sugerirao kako je nemoguće razaznati istinu u laži, čak i u istini najbližem žanru kao što je dokumentarni film.
Vérités et Mensonges nakon premijere nije dobro dočekan od strane kritike, koja ga je smatrala previše pretencioznim. Reputacija mu se sa vremenom poboljšala.
Nastupaju
urediIzvori
uredi- ↑ Podaci o gledanosti filmova Orsona Wellesa u francuskim kino-dvoranama na Box Office Story
Vanjske veze
uredi- F for Fake na sajtu IMDb
- F for Fake na AllMovie-u (en)
- F for Fake na Rotten Tomatoes-u (en)
- "F for Fake Is an Illusionist's Trick With Bogus Heroes and Expert Villains" by Vincent Canby, New York Times, September 28, 1975
- "F for Fake: The Ultimate Mirror of Orson Welles" Article by Robert Castle, August 2004
- The Criterion Collection