Isidor Baruh
Isidor Baruh (Beograd, 23. 4. 1910 - Drežnička Gradina, kod Užica, 19. 8.[1] 1941), jugoslavenski komunist, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| Isidor Baruh | |
|---|---|
| |
| Datum rođenja: | 23. 4. 1910. |
| Mesto rođenja: | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti: | 19. 8. 1941. (dob: 31) |
| Mesto smrti: | Drežnička Gradina, kod Užica, Kraljevina Jugoslavija |
| Profesija: | mašinski inženjer |
| Član KPJ od: | 1930-ih |
| Za narodnog heroja proglašen: | 6. 7. 1953 |
Biografija uredi
Isidor Baruh rođen je 23. 4. 1910. godine u Beogradu, u jevrejskoj porodici Ilije i Buline Baruh.[1] Odrastao je uz dvojicu braće; Bora i Josif, te tri sestre; Rašela, Simha i Berta. Isidor je srednju školu završio u Požarevcu i Nišu. Posle završetka gimnazije studirao je tehniku na Mašinskom fakultet Univerziteta u Beogradu. Tu je počeo da se revolucionarno angažuje. Isidor je fakultet završio 1938. godine, te se po diplomiranju zaposlio se u Smederevskoj Palanci. Tamo je aktivno politički delovao među radnicima, zbog čega je otpušten iz službe. Zatim se zaposlio u "Mikronu" u Beogradu, ali je iz istih razloga otpušten, pa se posvetio prevođenju marksističke literature. Bio je saradnik u izdanjima naprednih brošura u ediciji "Beli medved". Član Komunističke partija Jugoslavije (KPJ) postao je u vreme studija. 1940. godine je zbog revolucionarnog delovanja bio osuđen od suda za zaštitu države (Kraljevine Jugoslavije) na 8 meseci zatvora, a po izlasku iz zatvora interniran u logor u Bileći. Kapitulacija Kraljevine Jugoslavije zatekla ga je u zatvoru. Tada je iskoristio priliku i pobegao. U julu 1941 PK KP Srbije uputio ga je u Užice radi učestvovanja u organizovanju ustanka u užičkom kraju. Radio je kao partijski rukovodilac u Kosjeriću. Po formiranju Užičkog partizanskog odreda postavljen je za komesara Crnogorske čete tog odreda. Iako se borio vrlo kratko, mnogo je doprineo podizanju i širenju antifašističkog ustanka i formiranju prvih oružanih grupa u užičkom kraju. Isidor Baruh je poginuo 19. 8. 1941. kod Drežničke Gradine u borbi sa Nemcima. Posle rata, ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference uredi
Literatura uredi
|
Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |
- Romano, Jaša (1980). Jevreji Jugoslavije 1941-1945: žrtve genocida i učesnici narodnooslobodilačkog rata, Beograd: Jevrejski Istorijski Muzej, Saveza jevrejskih opština Jugoslavije.
- (1975-1982) Narodni heroji Jugoslavije, Beograd: Omladina-Mladost-Narodna knjiga.