Irinej Bulović
Ovo je članak o pravoslavnom episkopu. Za glumca, vidi Mirko Bulović. Irinej (po rođenju Mirko Bulović; Stanišić, 11. 2. 1947) je bački episkop Srpske pravoslavne crkve.
Irinej Bulović
| |
Irinej Bulović u maju 2012. godine | |
| Osnovne informacije | |
|---|---|
| Pomjesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija bačka |
| Arhijerejski čin | Episkop |
| Titula | episkop novosadski i bački, somborski i segedinski |
| Način obraćanja | Njegovo Preosveštenstvo |
| Država | Srbija |
| Sedište | Novi Sad |
| – godine službe | 20. maj 1990. |
| – prethodnik | Nikanor Iličić |
| Poslednja eparhija | Episkop moravički |
| – godine službe | 1989. do 1990. |
| – prethodnik | Longin Krčo |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Mirko Bulović |
| Datum rođenja | 11. februar 1947. |
| |
Život uredi
Rođen je 11. 2. 1947. godine u Stanišiću, u Bačkoj od oca Mihaila Bulovića i majke Zorke. Na krštenju je dobio ime Mirko. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a gimnaziju u Somboru 1965. godine. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu Srpske pravoslavne crkve u Beogradu 1969. godine. Za vreme studija primio je monaški postrig od svog duhovnog oca, arhimandrita Justina Popovića, dobivši monaško ime Irinej. Iste godine ga je episkop raško-prizrenski Pavle rukopoložio u čin jerođakona, a potom jeromonaha. Nepune dve godine boravi u manastiru Ostrogu (1969—1970) i predaje u Monaškoj školi pri manastiru. Deceniju 1970—1980. provodi u Atini na postdiplomskim studijama na Bogoslovskom fakultetu atinskog univerziteta, gde je, juna 1980, odbranio doktorsku disertaciju . Posle kraćeg studijskog boravka u Parizu, na ruskom Bogoslovskom institutu Svetog Sergija (1980—1981), izabran je za docenta na katedri Svetog pisma Novog zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu posto je, gde i danas drži istu katedru u zvanju redovnog profesora. Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve 1989. godine izabran je za episkopa moravičkog, vikara patrijarhu srpskom, a potom je posle hirotonije u Pećkoj patrijaršiji 20. 5. 1990. godine izabran za episkopa bačkog i ustoličen u Novom Sadu, 24. decembra iste godine.
U januaru 2002, episkop bački Irinej je saopštio da će SPC obeleziti godišnjicu žrtava “novosadske racije” odvojeno od države ukoliko na skupu bude govorio predsednik skupštine Vojvodine Nenad Čanak, poznati zagovornik autonomije Vojvodine. Kao odgovor, Čanak je podsetio na toleranciju koju je Irinej pokazao prema ranijim predstavnicima vlasti kao sto su “Arkan, Perošević, Jugoslav Kostić i drugi”. Rezultat sukoba je bio da su svečanosti održane odvojeno.[1] Krajem godine Irinej je optužio da Skupština Vojvodine “nije srpska jer su Srbi manjina u njoj”. Usledile su oštre političke reakcije vojvodjanskog DOS-a, koji je taj postupak nazvao “degutantnim prebrojavanjem nacionalnog sastava pokrajinske supstine” od strane SPC.[2]
2005. godine zbog održavanja tradicionalne „Kobasicijade” u vreme Velikog posta, episkop bački Irinej Bulović kaznio je meštane sela Turija dvodnevnim oglašavanjem zvona za mrtve, dok je lokalnom svešteniku zabranjeno da ulazi godinu dana u kuće organizatora „Kobasicijade“.[3]
2006. godine episkop Irinej uz pomoć policije prekida uličnu predstavu italijanske trupe „Teatro dei Venti” u Novom Sadu. Mada je dvosatni program na Trgu slobode i Zmaj Jovinoj ulici organizator Studentski kulturni centar prijavio novosadskom SUP-u, predstava je prekinuta desetak minuta pre završetka. Irinej je pritom saopštio da je policija pozvana da prekine uličnu predstavu ispred Vladičanskog dvora da bi se sprečilo "divljanje" pred crkvom i njegovim prozorima. Vladika je naveo i da predstava „Teatra dei Venti ” nije igrokaz već „arogantna i primitivna satanistička seansa“.[3]
2012. godine aktivista Zoran Petakov iz Novog Sada je dobio rešenje o izdržavanju kazne zatvora u trajanju od sto dana jer nije platio kaznu od 100.000 dinara za uvredu episkopa Irineja.[4][5] Petakov je osuđen 2008. godine u Beogradu, jer je episkope Artemija, Amfilohija, Atanasija i Irineja označio kao najodgovornije za širenje ekstremno desničarskih ideja unutar crkve i nazvao ih „četiri jahača apokalipse”. Sud je ovu tvrdnju označio kao uvredu i za tužioca i za sve pravoslavne hrišćane. Ovu presudu srbijanskog pravosuđa su najoštrije osudili Forum pisaca, Komitet pravnika za ljudska prava, Antifašistička akcija Novog Sada i druge organizacije.[6][7]
Dela uredi
Objavio je mnoge bogoslovske tekstove, naučne i popularne, kao i dosta prevoda. Desetak godina uređivao je „Pravoslavni misionar“, časopis u izdanju Svetog arhijerejskog sinoda. Sada uređuje i izdaje „Besedu“, teološki časopis Eparhije bačke. Član je prevodilačke komisije Svetog sinoda Srpske pravoslavne crkve, Svepravoslavne komisije za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom, Svepravoslavne komisije za dijalog sa luteranima, komisije Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve za dijalog sa analognom komisijom biskupskih konferencija Hrvatske i Srbije i Crne Gore; zatim član komisije za organizovanje i praćenje verske nastave pri Vladi Republike Srbije, Udruženja biblijskih teologa Grčke, Udruženja književnika Srbije, Komiteta pokreta za jedinstvo i saradnju duhovno srodnih istočnohrišćanskih naroda i Saveta verskih lidera Evrope „Religija za mir”.
Učestvovao je na mnogim domaćim i međunarodnim bogoslovskim i naučnim skupovima i konferencijama, na duhovnim tribinama i u međuhrišćanskim susretima i dijalozima, kao i u domaćim i međunarodnim susretima i dijalozima sa jevrejskim i islamskim zajednicama, ustanovama i organizacijama.
Izvori uredi
- ↑ Danas, 22. 1. 2002.
- ↑ Novosti, 20 12. 2002.
- ↑ 3,0 3,1 Zoran Petakov, Od desekularizacije ka klerikalizaciji (u zborniku Kritika klerikalizacije Srbije[mrtav link])
- ↑ „INKVIZICIJA! Antifašizam nije kriminal!”. Arhivirano iz originala na datum 2012-05-29. Pristupljeno 2012-05-17.
- ↑ „Slučaj Petakov”. Arhivirano iz originala na datum 2012-06-03. Pristupljeno 2012-05-17.
- ↑ „FORUM PISACA: Bezobzirnost i nadmenost krugova oko SPC”. Arhivirano iz originala na datum 2012-05-17. Pristupljeno 2012-05-17.
- ↑ „Antifašisti pozivaju na protest zbog presude Petakovu”. Arhivirano iz originala na datum 2016-06-24. Pristupljeno 2012-05-17.
Vanjske veze uredi
| Prethodnik: Longin (Krčo) |
vikarni episkop moravički 1989—1990. |
Nasljednik: Antonije (Pantelić) |
