Imidazol
Imidazol je heterociklično, aromatično organsko jedinjenje. Kasnije je svrstan u grupu alkaloida. S obzirom da si azoli grupa jedinjenja kod kojih je makar jedan heteroatom azot, onda se imidazol može svrstati i u tu grupu jedinjenja.[7]
Imidazol | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | 1,3-diazol glioksalin (arhaično) 1,3-diazaciklopenta-2,4-dien | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 288-32-4 | ||
PubChem[1][2] | 795 | ||
ChemSpider[3] | 773 | ||
EINECS broj | |||
KEGG[4] | |||
ChEBI | 16069 | ||
ChEMBL[5] | CHEMBL540 | ||
RTECS registarski broj toksičnosti | NI3325000 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C3H4N2 | ||
Molarna masa | 68,077 g/mol | ||
Agregatno stanje | bela do bledo-žuta čvrsta supstanca | ||
Gustina | 1,23 g/cm3, čvrst | ||
Tačka topljenja |
89-91 °C (362-364 K) | ||
Tačka ključanja |
256 °C (529 K) | ||
Rastvorljivost u vodi | Rastvoran je | ||
pKa | 14,5 (za imidazol) i 7,05 (za konjugovanu kiselinu)[6] | ||
λmax | 280 nm | ||
Struktura | |||
Kristalna rešetka/struktura | monoklinična | ||
Geometrija molekula | planarni petočlani prsten | ||
Dipolni moment | 3,61D | ||
Opasnost | |||
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | External MSDS | ||
Opasnost u toku rada | Korozivan | ||
R-oznake | R20 R22 R34 R41 | ||
S-oznake | S26 S36 S37 S39 S45 | ||
Tačka paljenja | 146 °C | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Ovaj prstenasti sistem je veoma važna biološka komponenta koja ulazi u sastav histidina i histamina.
Imidazol može da ima bazna svojstva (pKb = 7.0), kao i slabo kisela (pKa = 14.5), odnosno ima amfoteran karakter.
Postoji u dva tautomerna oblika sa vodonikovim atomom na jednom ili drugom atomu azota. Zbog toga su, na primer, 4-, odnosno 5-metilimidazol u stvari jedno te isto jedinjenje.
Mnoge droge sadrže imidazolov prsten.
Heterociklični molekul diamina, zasićen sa dva atoma vodonika, koji korespondira molekulu imidazola naziva se imidazolin i ima hemijsku formulu C3H8N2.
Osobine
urediOsobina | Vrednost |
---|---|
Broj akceptora vodonika | 1 |
Broj donora vodonika | 1 |
Broj rotacionih veza | 0 |
Particioni koeficijent[8] (ALogP) | -0,3 |
Rastvorljivost[9] (logS, log(mol/L)) | 0,3 |
Polarna površina[10] (PSA, Å2) | 28,7 |
Izvori
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ Walba, H. & Isensee, R. W. Acidity constants of some arylimidazoles and their cations. J. Org. Chem. 26, 2789-2791 (1961).
- ↑ Clayden Jonathan, Nick Greeves, Stuart Warren, Peter Wothers (2001). Organic chemistry. Oxford, Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0-19-850346-6.
- ↑ Ghose, A.K., Viswanadhan V.N., and Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A 102: 3762-3772. DOI:10.1021/jp980230o.
- ↑ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE. (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488-1493. DOI:10.1021/ci000392t. PMID 11749573.
- ↑ Ertl P., Rohde B., Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714-3717. DOI:10.1021/jm000942e. PMID 11020286.
Literatura
uredi- Clayden Jonathan, Nick Greeves, Stuart Warren, Peter Wothers (2001). Organic chemistry. Oxford, Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0-19-850346-6.
- Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th izd.). New York: Wiley-Interscience. ISBN 0-471-72091-7.
- Katritzky A.R., Pozharskii A.F. (2000). Handbook of Heterocyclic Chemistry. Academic Press. ISBN 0080429882.
Spoljašnje veze
uredi- Kompjuterska hemija Arhivirano 2005-12-02 na Wayback Machine-u