Huningue
Huningue (njemački: Hüningen) je grad i općina od 7,261 stanovnika[1] na istoku Francuske u Deparmanu Haut-Rhin.
Huningue
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 47°35′N 07°35′E / 47.583°N 7.583°E | |
| država |  Francuska
|
| Regija | Grand Est |
| Departman | Haut-Rhin |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Jean-Marc Deichtmann |
| Površina | |
| - Ukupna | 2.8 km²[1] |
| Najveća visina | 259[2] |
| Najmanja visina | 242[2] |
| Stanovništvo (2019.) | |
| - Grad | 7,261[1] |
| - Gustoća | 2,539 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 68330[1] |
| Karta | |
  Huningue | |
Geografske karakteristike uredi
Huningue se nalazi u Alzasu, na francusko-švicarsko-njemačkoj tromeđi, on je jedini francuski grad na Rajni (bez kanala).[2]
Prostire se duž lijeve (zapadne) obale Rajne, a na istočnoj je švicarski grad Basel.
Historija uredi
Huningue je prvi put dokumentiran 828. godine. Za srednjeg vijeka bio je selo na velikom feudu - Colonge, koji je pripadao Biskupiji Basel, koji je u nekom trenutku (ne zna se kojem) postao vlasništvo Habsburgovaca.[3]
Westfalskim mirom Huningue je kao i sve habsburške domene u Alzasu, pripao Kraljevini Francuskoj. Kako se radilo o strateški važnom prijelazu preko Rajne, kralj Louis XIV je 1679. dao zadatak Vaubanu da podigne utvrdu. Ona je od samog starta bila trn u oku Baselu, jer je smatrao prijetnjom. Utvrda koja je punih 136 godina branila granicu, konačno je popustila 1815. nakon opsada; 1796.- 97. i 1813. pa je napuštena i razorena na zahtev Švicarske.[3] Tad su nastupila loša vremena, jer su 1846. reducirana općinska prava, na račun konkurentskih Saint-Louisa i Village-Neufa pa je Huningue sve do 1876. životario kao skromno garnizonsko mjesto.[3]
Krajem 19. vijeka počeo je industrijski razvoj, prve tvornice svile, satova i duhana bile su filijale švicarskih, osnovane da se izbjegnu visoke carine u Njemačkom Carstvu.[4] Tad je grad dobio vodovod, kanalizaciju, plin, struju i tramvaj.[3]
Razvoj je zaustavljen Prvim svjetskim ratom, Velikom ekonomskom krizom i konačno Drugim svjetskim ratom za kojeg je 60% grada razoreno, pa mu je broj stanovnika spao na 2,900 umjesto 4,000 prije rata.[3]
Nakon rata općina je osnovala u Bazelskoj ulici na gotovo 100 hektara, industrijsku zonu, u kojoj su se smjestili ponajviše pogoni kemijske industrije. Južnoj zoni je dodana nova Sjeverna zona prema Village-Neufu, njom upravlja Aglomeracija Saint-Louis.[3]
Huningue je od 2002. član Tronacionalne Aglomeracije Basel, u kojoj sudjeluju francuski, švicarski i njemački gradovi.[5]
Privreda uredi
Današnji Huningue je manji industrijski centar u kom se proizvode; kemikalije, plastika i farmaceutika. Od 2005. u njemu se nalazi Novartisov biotehnološki centar.[4]
Za privredu grada važna je i luka kojom upravlja Privredna i industrijska komora Mulhousea.[3]
Pobratimski gradovi uredi
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Huningue in Mulhouse (Haut-Rhin)” (engleski). City population. Pristupljeno 03.10.2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Géographie” (francuski). Ville de Huningue. Pristupljeno 03.10.2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 „Huningue d'hier à aujourd'hui” (francuski). Ville de Huningue. Pristupljeno 03.10.2022.
- ↑ 4,0 4,1 „Recherche et industrie” (francuski). Ville de Huningue. Pristupljeno 03.10.2022.
- ↑ „Eurodistrict Trinational de Bâle” (francuski). Ville de Huningue. Pristupljeno 03.10.2022.
- ↑ „jumelages” (francuski). Ville de Huningue. Pristupljeno 03.10.2022.
