Hugh Lloyd-Jones
Sir Peter Hugh Jefferd Lloyd-Jones, član Britanske akademije nauka (21. septembar 1922 – 5. oktobar 2009[1]) bio je britanski klasični filolog i kraljevski profesor grčkog na Univerzitetu u Oxfordu.
| Hugh Lloyd-Jones | |
| Rođenje | 22. 9. 1922. Saint Peter Port, Guernsey |
|---|---|
| Smrt | 5. 10. 2009. (dob: 87) Wellesley, Massachusetts |
| Polje | Klasična filologija |
| Institucija | Univerzitet u Oxfordu |
| Alma mater | Univerzitet u Oxfordu |
Lloyd-Jones je pohađao Westminstersku školu, gde je razvio interes za historiju novog veka pre no što se, pod uticajem svog profesora i razrednog starešine, J. T. Christia, prebacio na klasične nauke.[2] Diplomske i postdiplomske studije završio je na koledžu Christ Church na Univerzitetu u Oxfordu. Studije mu je prekinuo drugi svetski rat, tokom koga je naučio japanski jezik i služio u britanskoj vojnoobaveštajnoj službi u Indiji, pri čemu je odbio ponudu da služi u Bletchley Parku kako bi otišao u Burmu. Na kraju rata imao je čin kapetana.[2]
Lloyd-Jones je diplomirao klasičnu filologiju, filozofiju i antičku historiju 1948. i osvojio nekoliko univerzitetskih nagrada. Jedno je vreme bio na Jesus College u Cambidgeu i tamo je upoznao svoju prvu suprugu, Frances Hedley, koja je studirala klasičnu filologiju na Newnham College i s kojom se oženio 1953. Imali su dva sina i jednu kćerku, a razveli su se 1981. Lloyd-Jones se 1951. vratio na Oxford, gde je predavao na koledžu Corpus Christi.[2]
Lloyd-Jones bio je mentor mnogim istaknutim studentima doktorskih studija, uključujući Martina Litchfielda Westa. Godine 1961. godine postavljen je za kraljevskog profesora grčkog na Univerzitetu u Oxfordu.[1]
Priredio je izdanja Menandrovog Namćora (1960) i Sofoklovih drama (1990, zajedno s Nigelom Wilsonom) za ediciju Oksfordskih klasičnih tekstova, kao i izdanja i prevode Eshilovih fragmenata (1960) i Sofoklovih tragedija (2000) za Loebovu klasičnu biblioteku.[1]
Lloyd-Jones je 1966. izabran za člana Britanske akademije.[3] Bio je i član pet inostranih akademija te dobio počasne doktorate s univerziteta u Chicagu, Tel Avivu, Göttingenu i Solunu. Prilikom penzionisanja 1989. kraljica Elizabeta II dodelila mu je titulu viteza.[2]
Godine 1982. sklopio je brak s Mary R. Lefkowitz, umirovljenom profesorkom klasičnih nauka na koledžu Wellesley u Massachusettsu. Poslednjih deset godina života proveo je s njom u njihovom zajedničkom domu u Wellesleyu.
Važnije publikacije uredi
- Lloyd-Jones, Hugh, Blood for the Ghosts: Classical Influences in the Nineteenth and Twentieth Centuries (Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1983)
- ________ Classical Survivals: The Classics in the Modern World (London: Duckworth, 1982)
- ________ Greek Comedy, Hellenistic Literature, Greek Religion, and Miscellanea: The Academic Papers of Sir Hugh Lloyd-Jones (Oxford: Oxford University Press, Clarendon Press, 1990)
- ________ Greek Epic, Lyric, and Tragedy: The Academic Papers of Sir Hugh Lloyd Jones (Oxford: Oxford University Press, Clarendon Press, 1990)
- ________ Greek in a Cold Climate (London: Duckworth, 1991)
- ________ The Justice of Zeus (2nd ed. Sather Classical Lectures, no. 42. Berkeley: University of California Press, 1983)
- ________ Mythical Beasts (London: Duckworth, 1980)
- ________ Myths of the Zodiac (New York: St. Martin's, 1978)
- Lloyd-Jones, Hugh, ed., Females of the Species: Semonides on Women (Park Ridge, NJ: Noyes, 1975)
- Lloyd-Jones, Hugh, and Nigel Guy Wilson, Sophoclea: Studies on the Text of Sophocles (Oxford: Oxford University Press, Clarendon Press, 1990)
- ________ Sophocles: Second Thoughts (Hypomnemata, no. 100. Götttingen : Vandenhoeck und Ruprecht, 1997)
- Lloyd-Jones, Hugh, and Nigel Guy Wilson, eds., Sophoclis Fabulae, Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis (Oxford Classical Texts) (New York: Oxford University Press, 1990)