Hromozom 17 (čovek)
Hromozom 17 je autozomni hromozom sedamnaesti po veličini u humanom kariotipu. Prema položaju centromere pripada submetacentričnim hromozomima. Prema Denverskoj konferenciji iz 1960. godine svrstan je u E grupu. Izgrađen je od 92 miliona parova baza DNK što predstavlja od 2,5-3% ukupne količine DNK u ćeliji.
Mapirani geni i bolesti/poremećaji
urediGeni mapirani na ovom hromozomu uzrokuju sledeće bolesti i poremećaje:
- Canavanova
- Miler-Dikerov
- retinitis pigmentoza
- Li-Fraumeni sindrom
- Smith-Magenis sindrom
- karcinom jajnika
- Votsonov sindrom
- Vilmsov tumor
- Ehlers-Dunlos sindrom
- šećerna bolest, tip 2
- sklonost Alchajmerovoj bolesti
- akutna promijelocitna leukemija
- epidermolitična keratoderma dlanova i tabana
- urođena pahionihija
- sklerosteoza
- primarna adhalinopatija
- karcinom dojke
- karcinom jajnika
- hemolitička anemija
- katarakte
- akutna mijeloidna leukemija
- Neurofibromatoza tip 1
Literatura
uredi- Tucić, N, Matić, Gordana: O genima i ljudima, Centar za primenjenu psihologiju, Beograd, 2002.
- Marinković, D, Tucić, N, Kekić, V: Genetika, Naučna knjiga, Beograd
- Tatić, S, Kostić, G, Tatić, B: Humani genom, ZUNS, Beograd, 2002.
- Matić, Gordana: Osnovi molekularne biologije, Zavet, Beograd, 1997.
- Ridli, M: Genom - autobiografija vrste u 23 poglavlja, Plato, Beograd, 2001.
- Prentis S: Biotehnologija, Školska knjiga, Zagreb, 1991.
- Dumanović, J, marinković, D, Denić, M: Genetički rečnik, Beograd, 1985.
- Kosanović, M, Diklić, V: Odabrana poglavlja iz humane genetike, Beograd, 1986.
- Lazarević, M: Ogledi iz medicinske genetike, beograd, 1986.
- Švob, T. i sradnici: Osnovi opće i humane genetike, Školska knjiga, Zagreb, 1990.
Spoljašnje veze
uredi- BioNet Škola Arhivirano 2013-12-31 na Wayback Machine-u