Historiografija ranog islama

Historiografija ranog islama odnosi se na historiografiju muslimanskih autora razvijenu tokom prvih vijekova islamske historije. Najčešće se dijeli na dva perioda – formativni (od početka 8. do sredine 10. vijeka) i klasični (od 10. do kraja 15. vijeka). Počeci islamske historiografije javljaju se u Hidžazu gdje djeluje tzv. medinska škola, a prve njene forme bile su sire, zbirke biografija islamskog poslanika Muhameda. Nekoliko decenija kasnije fokus se kongruentno usponu Abasida premješta u Irak, konkretno u Basru, Kufu i Bagdad. Kod tzv. basranske škole javlja se narativna historiografija. U klasičnom periodu, žarištima postaju i Iran, Egipat, Sirija i al-Andalus.

Historičari

uredi
Formativni period
Klasični period

Literatura

uredi

Vanjske veze

uredi