Hašim ibn 'Abd Manaf
Hašim ibn 'Abd Manaf (arapski: هاشم بن عبد مناف, u. cca. 497) je bio arapski trgovac, poznat kao osnivač klana Banu Hashim u kureišitskom plemenu Meke, odnosno kao pradjed proroka Muhameda.
Pravo ime mu je bilo 'Amr al-ʻUlā (arapski: عمرو العلا) ali je dobio nadimak Hašim što se na arapskom može prevesti kao usitnjavač zato što je prodavao hljeb za buljone kojima su se hranili hodočasnici Kaabi u Meki.
Otac mu je bio Abd Manaf ibn Qusai, po tradiciji potomak Ismaila, a preko njega Ibrahima (Abraham). Majka mu je bila ʻĀtikah bint Murrah ibn Hilāl ibn Fālij ibn Dhakwān. Hašim je imao dva brata - starijeg 'Abd Shamsa, i mlađeg Muttaliba, koji ga je naslijedio.
Prema nekim navodima, Hašim se rodio kao sijamski blizanac sa 'Abd Shamsom, odnosno Hašimova noga je bila spojena za Šamsovu glavu. Prema legendi je njegov otac Abd Manaf ibn Qusai razdvojio sinove mačem, te dio muslimanskih učenjaka vjeruje da je prolivena krv simbolizirala ratove između njihovih potomaka (sukob Banu al'Abbasa i Banu Ummaya ibn 'Abd Shamsa godine 750).[1]
Oženio se za Salmu bint Amr, ženu rodom iz Medine. Prema Ibn Hishamu, sinovi su mu bili:
- Asad (Alijev djed po ocui)
- Abu Saifi
- Nadla
- Shaiba poznatiji kao ʻAbd al-Muṭṭalib, djed po ocu Muhameda i Alije.
a kćeri su mu bile:
- Ash-Shifa
- Khalida
- Da'ifa
- Ruqayyah
- Jannah
Izvori uredi
- ↑ The Life of the Prophet Muhammad: Al-Sira Al-Nabawiyya By Ibn Kathir, Trevor Le Gassick, Muneer Fareed, pg. 132