Gornja dolina srednje Rajne
Gornja dolina srednje Rajne (njemački: Oberes Mittelrheintal) od Rüdesheima u Hessenu do Koblenza u Rheinland-Pfalzu je krajolik koji je 2002. uvršten na Listu mjesta svjetske baštine u Evropi kao Kulturna baština.[1]
| Gornja dolina srednje Rajne | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
.jpg) | |
 Njemačka
  Lorelai | |
| Registriran: | 2002. (26. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | (ii), (iv), (v) |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Karakteristike i historija uredi
To je lokalitet koji se prostire na površini od hektara.[1]
Tu Rajna na svom toku od 65 km, duž kog se nižu zamci, dvorci, vinogradi i šesdeset historijskih gradova, ilustrira dugu historiju ljudske egzistencije u dramatično raznolikom ambijentu.[1]
Najatraktivniji dio je od Bingena odnosno od Bingenskih vrata (Binger Pforte) do Bacharacha dug 15 km, u kom se Rajna probija kanjonima kroz Rajnski masiv i tako povezuje široku poplavnu Dolinu Gornje Rajne sa nizinom Donje Rajne.[1]
Najpoznatiji od tih kanjona je Lorelei, širok samo 130 metara, ali dubok 20 m (to je najdublji dio Srednje Rajne). On se proteže do vrata kod Lahnsteina (Lahnsteiner Pforte), gdje rijeka utječe u široku dolinu kod Neuwieda.[1]
Kao plovni put Rajna je bila veza između Južne i Sjeverne Evrope još od prahistorije, i tako omogućavala trgovačku i kulturnu razmjenu. Taj proces je rezultirao osnivanjem prvih naselja, zbijenih na malom području, koja su se kasnije spojila i formirala lance sela i gradića.
Više od 1000 godina strma brda sa obje strane korita zasađene su terasastim vinogradima.[1]
Krajolik je isprekidan nizom od nekih 40 zamaka i utvrda podignutih tokom 1000 godina, po brdima i klisurama. Brojni od njih napušteni su još za srednjeg vijeka, a neki su razoreni za ratova u 17. vijeku. Tako da je većina 18. vijek dočekala u ruševinama, ali su i kao takvi očaravali umjetnike romantizma.
Ponovni interes za njih doveo je do vala njihove restauracije i rekonstrukcije tokom 19. vijeka.[1]
