Gaj Marcije Rutil

Gaj Marcije Rutil (Gaius Marcius Rutilus, u nekim izvorima Gaius Marcius Rutulus, sredina 4. vijeka pne.) bio je prvi plebejski diktator i cenzor drevne rimske države, uz to izabran za konzula četiri puta.

Za konzula je prvi put izabran godine 357. pne., a sljedeće godine imenovan za diktatora kako bi suzbio najezdu Etruraca. Iznenadnim napadom na neprijateljski logor je Etrurce natjerao u bijeg, za što je nagrađen trijumfom, iako se tome Senat protivio.

Rutil je ponovno za konzula izabran godine 352. pne.. Pred kraj mandata se natjecao za mjesto cenzora i pobijedio, usprkos protivljenja od strane patricija. Za konzula je još izabran godine 344. pne. i 342. pne., kada je vodio rimsku vojsku u Prvom samnitskom ratu.

Njegov istoimeni sin je imenovan za konzula godine 310. pne..[1]

Izvori

uredi

Napomene

uredi
  1. T.P. Wiseman tvrdi da nije u pitanju sin, nego da je Marcije Rutil po peti put izabran za konzula; v. "Satyrs in Rome?" Journal of Roman Studies 78 (1988), p. 4.


Prethodi:
Gaius Fabius Ambustus i Gaius Plautius Proculus
Konzul Rimske Republike
zajedno s Gnejom Manlijem Kapitolinom Imperiosusom
357. pne.
Slijedi:
Marcus Fabius Ambustus i Marcus Popillius Laenas
Prethodi:
Gaius Sulpicius Peticus i Marcus Valerius Poplicola
Konzul Rimske Republike
zajedno s Publijem Valerijem Poplikolom
352. pne.
Slijedi:
Gaius Sulpicius Peticus i Titus Quinctius Poenus Capitolinus Crispinus
Prethodi:
Marcus Fabius Dorsuo i Servius Sulpicius Camerinus Rufus
Konzul Rimske Republike
zajedno s Titom Manlijem Imperiosusum Torkvatom
344. pne.
Slijedi:
Marcus Valerius Corvus i Aulus Cornelius Cossus Arvina
Prethodi:
Marcus Valerius Corvus i Aulus Cornelius Cossus Arvina
Konzul Rimske Republike
zajedno s Kvintom Servilijem Ahalom
342. pne.
Slijedi:
Gaius Plautius Venox i Lucius Aemilius Mamercinus Privernas