Gaj Marcije Rutil
Gaj Marcije Rutil (Gaius Marcius Rutilus, u nekim izvorima Gaius Marcius Rutulus, sredina 4. vijeka pne.) bio je prvi plebejski diktator i cenzor drevne rimske države, uz to izabran za konzula četiri puta.
Za konzula je prvi put izabran godine 357. pne., a sljedeće godine imenovan za diktatora kako bi suzbio najezdu Etruraca. Iznenadnim napadom na neprijateljski logor je Etrurce natjerao u bijeg, za što je nagrađen trijumfom, iako se tome Senat protivio.
Rutil je ponovno za konzula izabran godine 352. pne.. Pred kraj mandata se natjecao za mjesto cenzora i pobijedio, usprkos protivljenja od strane patricija. Za konzula je još izabran godine 344. pne. i 342. pne., kada je vodio rimsku vojsku u Prvom samnitskom ratu.
Njegov istoimeni sin je imenovan za konzula godine 310. pne..[1]
Izvori
uredi- Livije (Knj. 7)
Napomene
uredi- ↑ T.P. Wiseman tvrdi da nije u pitanju sin, nego da je Marcije Rutil po peti put izabran za konzula; v. "Satyrs in Rome?" Journal of Roman Studies 78 (1988), p. 4.