Francuski pokret otpora
Francuski pokret otpora, doslovno Francuski otpor (fr. La Résistance française) je naziv kojim se zajednički označava nekoliko različitih organizacija pokreta otpora koje su djelovale u Francuskoj za vrijeme Drugog svjetskog rata pod njemačkom okupacijom od 1940. do 1944. godine. Aktivnosti pokreta otpora su uključivale propagandu, demonstracije, štrajkove, sabotaže i terorističke napade na ljudstvo, materijalna sredstva i simbole njemačkog okupatora i pro-osovinskog režima tzv. Vichyjske Francuske, kao i prikupljanje obavještajnih podataka za Saveznike i skrivanje oborenih savezničkih pilota i odbjeglih ratnih zarobljenika. Francuski pokret otpora se odlikovao izuzetnom raznorodnošću članstva, uključujući ideološku, pa su se njegovi pripadnici mogli naći u širokom rasponu od rojalista i katoličkih konzervativaca na desnici do komunista na ljevici; u organizacijskom smislu se sastojao od konspirativnih mreža u gradovima i naseljenim mjestima pa sve do gerilskih paravojnih formacija zvanih maquis koje su djelovale u zabačenim planinskim područjima. Organizacije pokreta otpora su dugo vremena bile malobrojne i marginalizirane, a aktivnosti su počele ozbiljnije koordinirati tek 1942. godine. Usprkos toga, pripadnici pokreta otpora su dali značajan doprinos savezničkom iskrcavanju u Normandiji, odnosno oslobođenju Francuske kada su zajedno sa savezničkim snagama pod imenom Francuske snage unutrašnjosti (FFI) sudjelovale u borbama protiv njemačkih trupa. Početkom 1945. su se te snage zajedno sa snagama Slobodnih Francuza integrirale u obnovljenu francusku vojsku.
Akcije otpora uredi
1940. započeli su u Parizu prvi studentski prosvjedi protiv njemačke okupacije, i Višijske vlade, koja je osnovana kao organ suradnje s njemačkom vladom na čelu s maršalom Philippe Pétainom.
1942. su Gaullisti u Londonu s članovima pokreta otpora uskladili koordiniraciju aktivnosti protiv rastuće njemačke i državne represije. Do jačanja organizacija došlo je nakon ujedinjenja političkih snaga otpora: Delegat de Gaullea Jean Moulin koji je bio sposoban organizator, imenovan je predsjednikom pokreta otpora.
Primećena pojačana aktivnost francuskog porketa otpora, koji vrše sabotaže i to na prostoru Savojskih Alpa. Taj pokret stoji pdo jakim komunističkim uticajem. Italijani su do sada veoma malo poduzeli kako bi stali naput tim sabotažama Francuza.[1]
– Ratni dnevnik Vrhovne komande Vermahta od 9. avgusta 1943.