François-René de Chateaubriand
François-René, vikont de Chateaubriand (Saint-Malo, 4. rujna 1768. – Pariz, 4. srpnja 1848.) je bio francuski pisac i političar koji se danas smatra začetnikom romantizma u francuskoj književnosti te jednim od najznačajnijih imena francuske književnosti.
| François-René de Chateaubriand | |
|---|---|
 Anne-Louis Girodet de Roussy-Trioson: Chateaubriand meditira nad ruševinama Rima | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 4. rujna 1768. Saint-Malo, Francuska |
| Smrt | 4. srpnja 1848. Pariz, Francuska |
| Počivalište | otok Grand Bé Saint-Malo, Francuska |
| Državljanstvo | francusko |
| Supružnik | Céleste Buisson de la Vigne |
| Partner | Charlotte Ives |
| Rodbina | René de Chateaubriand (otac) Apolline de Bedée (majka) |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | časnik, političar, pisac |
| Opus | |
| Književni pravac | romantizam |
| Književne vrste | proza, esej, autobiografija |
| Jezik | francuski jezik |
| Znamenita djela | |
| |
| Inspiracija | |
Na | |
Chateaubriand je rođen kao najmlađe od desetro djece u plemićkoj obitelji. Dok je njegova političa uloga u rojalističkom pokretu tokom Prvog Carstva i Restauracije bila prilično mala, njegova uloga u razvoju francuske književnosti je enormna. Njegovi opisi prirode kao i njegova analiza sentimenta vlastitog "ja" poslužila je kao inspiracija cijeloj generaciji francuskih romantičara, među kojima je bio i mladi Victor Hugo, koji će u zanosu izjaviti: "Želim biti Chateaubriand ili ništa". (francuski: Je veux être Chateaubriand ou rien). Također, Chateaubriand je u svom epohalnom djelu René, ou les Effets des passions prvi formulirao tzv. "val osjećanja" (francuski: vague des passions), a njegov René će postati amblematski lik tog novog artističkog senzibiliteta.
Chateaubriand je također bio dio opće pomame za egzotičnim u ovom periodu, opisujući Sjevernu Ameriku u svojim djelima Atala i Les Natchez, odnosno svoje putovanje Mediteranom u djelu Itinéraire de Paris à Jérusalem. U još jednom važnom djelu, Génie du christianisme, Chateaubriand je stao u obranu katoličke vjere u periodu kada se velik dio tadašnje inteligencije okrenuo protiv religije i njezinih struktura. Njegovo, ipak, najznačajnije djelo je njegova autobiografija Mémoires d'outre-tombe, u kojoj opisuje svoj razvoj i odrastanje, a koja se danas smatra monumentalnom romantičarskom biografijom i izvorom podataka za historičare.
Umro je u Parizu 4. srpnja 1848. godine, usred Revolucije 1848. godine.
