Félix Couchoro
Félix Couchoro (Ouidah, 30. siječnja 1900. – Lomé, 5. travnja 1968.) bio je beninsko-togoanski pisac, koji se smatra začetnikom beninske književnosti; njegov roman L'Esclave iz 1929. godine se smatra prvim romanom beninske nacionalne književnosti.
| Félix Couchoro | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 30. siječnja 1900. Ouidah, Benin(tada  Francuski Dahomej) |
| Smrt | 5. travnja 1968. Lomé, Togo |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | pisac, urednik, profesor |
| Opus | |
| 1929. – 1968. | |
| Književne vrste | roman |
| Jezik | francuski jezik |
| Znamenita djela | |
| |
Couchoro je rođen u brazilskoj četvrti u mjestu Ouidah, u današnjem Beninu, koji je tada bio dio Francuskog Dahomeja.[1] Školovao se, od 1915. do 1919. godine, pri katoličkim misijama i školama u Grand-Popu i Ouidi. Od 1919. do 1924. je predavao u Grand-Popu, nakon čega je preuzeo mjesto voditelja ogranka Zapadnoafričkog trgovačkog društva (Société Commerciale de l’Ouest Africain, SCOA), gdje je radio sve do 1939. godine.[2] U međuvremenu se počeo baviti spisateljskim radom te je 1929. godine u Parizu objavio svoj debitantski roman, L'Esclave, koji se danas smatra prvim romanom beninske, odnosno tada dahomejske književnosti; Couchoro je postao tek drugi Afrikanac s objavljenim romanom na francuskom jeziku, mada je samo djelo godinama bilo prilično opskurno. Od 30-ih godina se bavi i uređivačkim radom u novinama te se zalaže za veće slobode u trgovini između Benina i Toga.
Paralelno s pisanjem, Couchoro se vrlo rano aktivirao u politici, mada togoanskoj, jer je Francuski Togoland u to doba uživao više sloboda nego Francuski Dahomej, s obzirom da se radilo o mandatu Lige naroda, a ne o koloniji.[3] Nakon što je bio izložen maltretiranju od strane policije, Couchoro se 1939. godine preselio u Anecho, u Togu, gdje je radio kao poslovni agent i ubrzo postao borac za nezavisnost Toga pri stranci Sylvanusa Olympija, kasnijeg prvog predsjednika Toga.[2] U tom se periodu ponovo posvećuje pisanju te počinje u novinama serijski izdavati svoja djela, počevši s romanom Amour de féticheuse (1941.).[4] Poovo je bio urednik novina i glasni zagovornik dekolonizacije, što mu je ponovo donijelo probleme s policijom; nakon pobune u Voganu 1952. godine, Couchoro je pobjegao u Aflao, u Gani, kako bi izbjegao zatvor. Zbog propasti posla, u Gani je uglavnom imao velikih problema s novcem.[3]
U Togo se vratio tek 1958. godine te se zaposlio u Loméu; kada je Togo 1960. godine stekao nezavisnost, dobio je posao u državnoj službi, odakle se umirovio 1965. godine.[3] Za života je napisao 20-ak knjiga,[3] ali je ostao praktički nepoznat izvan vlastite regije.[2] Umro je 5. travnja 1968. godine u Loméu.
Izabrana bibliografija uredi
Reference uredi
- ↑ „Couchoro, Félix (1900-1968)”. Bibliothèque nationale de France. 13 June 1990. Arhivirano iz originala na datum 7 March 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ayetan, Charles. „Un pionnier de la littérature togolaise”. Pristupljeno 5 July 2012.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ricard, Alain. „Felix Couchoro, 1900-1968: pionneer of Popular writing in West Africa?”. Centre national de la recherche scientifique. Arhivirano iz originala na datum 2006-11-16. Pristupljeno 27 October 2016.
- ↑ „Felix Couchoro”. Larouse Encyclopedia. Arhivirano iz originala na datum 28 October 2016.
Vanjske veze uredi
- (fr) « Félix Couchoro » sur larousse.fr