Aethelberht od Wessexa
Æthelberht (ili Ethelbert; staroengleski: Æþelberht, što znači "Veličanstveni plemić") bio je kralj Wessexa od 860 do 865. Bio je treći sin kralja Aethelwulfa i njegove prve supruge Osburge. Godine 855. ga je kralj imenovao pot-kraljem Kenta u vrijeme kada je bio na hodočašću u Rim; njegov brat Æthelbald je imenovan pot-kraljem zapadnih krakjevima. Nakon što je otac umro godine 858. Aethelbald je postao kralj Wessexa, ali je bratu ostavio vlast nad istočnim dijelovima kraljevstva, uključujući Kent. Kada je Æthelbald godine 860. umro bez djece, sve zemlje Zapadnih Saksonaca je tako naslijedio Æthelberht.[1][2]
Æthelberht | |
---|---|
Vladavina | 860–865 |
Prethodnik | Æthelbald |
Nasljednik | Æthelred |
Kuća | Kuća Wessex |
Otac | Æthelwulf |
Majka | Osburh |
Rođen/a | cca 836. Wessex, |
Umro/la | jesen 865 Sherborne |
Njegova kratka vladavina se u kronikama bilježi kao doba mira. Jedini izuzetak je bio napad Vikinga na istočni Kent i njihov neuspješni pokušaj pljačke Katedrale u Winchesteru.
Aethelbert je ukinuo dotadašnji običaj zapadnosaksonskih kraljeva da svoju braću imenuju pot-kraljevima, čime je otvorio put budućem ujedinjenju Engleske.
Umro je 865. a naslijedio ga je brat Aethelred. Sahranjen je kraj brata Aethelbalda u Opatiji Sherborne.
Izvori
uredi- ↑ Yorke, Barbara, Kings and Kingship in Early Anglo-Saxon England (London: Seaby, 1990. ISBN 1-85264-927-8 Uneseni ISBN nije važeći.), pp. 148–158 & p. 133, table 15.
- ↑ Stenton, Frank (1971), Anglo-Saxon England (3rd izd.), Oxford: Clarendon, p. 245
Kraljevske titule | ||
---|---|---|
Prethodi: Æthelbald |
kralj Wessexa 860–865 |
Slijedi: Æthelred |
Prethodi: Æthelstan |
kralj Kenta 858–865 |