Emilio Castelar
Emilio Castelar y Ripoll (7. septembar 1832 - 25. maj 1899) bio je španski republikanski političar koji je od 1873. do 1874. godine služio kao četvrti i pretposljednji predsjednik kratoktrajne Prve španske republike.
| Emilio Castelar y Ripoll | |
|---|---|
 Castelar, autor: Joaquín Sorolla. | |
| predsjednik Izvršne vlasti | |
| Na položaju 7. septembar 1873 – 3. januar 1874 | |
| Prethodi | Nicolás Salmerón |
| Slijedi | Francisco Serrano |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 7. 9. 1832. Cádiz, Španija |
| Smrt | 25. 5. 1899. (dob: 66) San Pedro del Pinatar, Španija |
| Potpis |  |
Na vlast je došao uslijed neuspjeha svojih prethodnika da suzbiju karlističke pobune po zemlji, i vrlo brzo je došao u sukob sa Cortezom kojim su dominirali radikalni republikanci. Napad na sjednici 2. januara 1874. godine je poslužio kao izgovor za puč kojim je formirana privremena vlada na čelu sa Franciscom Serranom i pokrenut lanac događaja koji će dovesti do Bourbonske restauracije. Castelar je potom otišao u egzil, da bi pri povratku postao jednim od saveznika Liberalne stranke i premijera Praxedesa Matea Sagaste.