Istočni Kaap
Istočni Kaap (afrikaans: Oos-Kaap, xhosa: Mpuma-Kapa) je jedna od devet provincija Južnoafričke Republike, koja se nalazi na jugu države uz obale Indijskog oceana. Glavni je Bhisho, ali je najveći Port Elizabeth.[2]
Istočni Kaap
| |
---|---|
U sastavu | Južnoafričke Republike |
Upravni oblik | provincija |
Službeni jezik | xhosa afrikaans engleski sotho |
Glavni grad | Bhisho |
premijer | Noxolo Kiviet [1] |
Površina | 168966 km² |
Stanovništvo | 6.436.763 |
Gustoća | 38 stanovnika na km² |
Web stranica | |
osnovana 27. aprila 1994. |
Istočni Kaap je dio nekadašnje puno veće provincije Kaap koja je ukinuta nakon prvih slobodnih općih izbora u zemlji 1994. i rušenja apartheida, te podijeljena na tri provincije Zapadni Kaap, Sjeverni Kaap i Istočni Kaap.[3]
Geografske karakteristike
urediProvincija Istočni Kaap se prostire na 168 966 km² [2] i površinom je druga po veličini južnoafrička provincija. Ona sa sjevera graniči sa Lesothom i provincijom Slobodna Država, sa sjeveroistoka sa provincijom KwaZulu-Natal, sa jugoistoka i juga granica joj je Indijski ocean. Sa zapada sa graniči sa provincijom Zapadni Kaap a sa sjeverozapada sa provincijom Sjeverni Kaap.[2] Unutar provincije KwaZulu-Natal nalazi se enklava provincije Istočni Kaap - teritorij oko grada Umzimkhulu, koji je nekad bio afrikanerska nezavisna država Istočni Griqualand (1862. -1879.).[2]
Istočni Kaap je pretežno planinska zemlja, po kojoj se prostire južni krak masiva Drakensberg. On se od 2 700 m na sjeveroistoku, spušta prema jugu do velike unutrašnje visoravni Highveld i relativno uske obalne ravnice uz Indijski ocean. Jugozapadno od Highvelda i Velike riblje rijeke, teren provincije karakteriziraju planinski masivi, položeni pravcem istok-zapad i duboke kotline između njih.
Teren provincije istočno od Velike riblje rijeke, zajedno s kotlinom rijeke Veliki Kei u njenom donjem toku karakteriziraju duboki kanjoni, koje su rijeke i potoci isklesali na svom putu do oceana.[2] Flora provincije sastoji se manje više od travnjaka, prošaranih rijetkim pojasima šuma koje se prostiru uz obalu zapadno od Humansdorpa.[2]
Istočni Kaap ima dva poznata nacionalna parka; Mountain Zebra, zapadno od grada Cradocka i park Addo specijaliziran za čuvanje slonova koji se nalazi 40 km sjeverno od Port Elizabetha.[2]
Klima
urediKlima u krajevima uz obalu je suptropska, a umjereno kontinentalna po gorama na sjeveru. Ljeta su vruća, a snijeg pada zimi po planinama na sjeveru. Prosječna godišnja količina oborina raste od 350 mm, koliko pada kod grada Graaff-Reinet na zapadu, do više od 900 mm uz obalu pored grada Istočni London na istoku.[2]
Stanovništvo
urediPrema popisu iz 2001. u provinciji je živjelo 6 436 763 stanovnika[4], a prema procjeni iz 2009. u provinciji živi 6 648 600 stanovnika [2], po tom kriteriju je jedna od rijetko naseljenih južnoafričkih provincija. Više od tri četvrtine stanovnika su crnci, obojanih ima 1/10, a bijelaca manje od tog.[2]
Xhosu govori 83.7% stanovnika, afrikaans 9.6%, engleski 3.7% i sotho 2.5%.[3]
Privreda
urediStočarstvo je važna grana privrede, ove provincije, osobito ovčarstvo (merino ovce) i kozarstvo (angora koze) i govedarstvo, tako da je snažno razvijena mliječna industrija.
Na terenima u unutrašnjosti koji se navodnjavaju uzgaja se pšenica, kukuruz i sirak, a uz obalu naranče, naranče, ananas, duhan i krumpir.[2]
U Port Elizabethu i Istočnom Londonu dobro je razvijena automobilska i prehrambena industrija. Duž obale Indijskog oceana turizam je važna grana privrede.
Provincija ima tri univerziteta u Grahamstownu, Aliceu i Port Elizabethu.
Dvije velike luke Istočni London i Port Elizabeth dobro su povezane sa gradovima u svom zaleđu, željeznicom i cestama.[2]
Izvori
uredi- ↑ Eastern Cape Premier
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 „Eastern Cape” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 23. 02. 2012.
- ↑ 3,0 3,1 „The nine provinces of South Africa” (engleski). Brand South Africa. Pristupljeno 11. 02. 2012.[mrtav link]
- ↑ „Census 2001 at a glance” (engleski). South Africa/Population Census. Arhivirano iz originala na datum 2005-12-12. Pristupljeno 15. 02. 2012.