Drugi hram je izraz koji se koristi za hram u Jeruzalemu koji je služio kao glavno mjesto jevrejskih žrtvenih obreda, odnosno glavno vjersko središte od 516. pne. do 70. Sagrađen je na mjestu Prvog ili Solomonovog hrama, uništenog u babilonskom osvajanju Jeruzalema 586. pne. a nakon čega su preživjeli Jevreji odvedeni u babilonsko izgnanstvo.

Maketa Herodovog hrama u Muzeju Izraela.

Osvajanje Neobabilonskog Carstva od strane perzijskog kralja Kira Velikog 538. pne. je omogućilo prekid izgnanstva, odnosno povratak Jevreja u Jeruzalem. Radovi na obnovi su započeli oko 521. pne. pod Kirovim nasljednikom Darijem te su dovršeni 515. pne. kada je hram posvećen.

Oko godine 20. je hram obnovio i proširio judejski vladar Herod Veliki, zbog čega je dobio ime Herodov hram.

Godine 70. ga je uništila Titova rimska vojska prilikom opsade Jeruzalema, koji je tada bio glavno ustaničko uporište.

Jevrejska rabinska literatura, pak, tvrdi da je Drugi hram stajao 420 godina, odnosno na temelju djela Sedera Olama Rabbaha iz 2. vijeka tvrdi da je podignut 350-ih pne., odnosno kasnije od tradicionalnih procjena.

Eksterni linkovi

uredi