Druga bitka kod Châtillona
Za ostale upotrebe, v. Bitka kod Châtillona.Druga bitka kod Châtillona se odigrala 11. oktobra 1793. godine na zapadu Francuske za vrijeme Vandejskog rata između snaga republikanske vlade na jednoj, i vandejskih kontrarevolucionarnih pobunjenika na drugoj strani. Do nje je došlo dva dana nakon Druge bitka kod Moulin-aux-Chèvresa u kojoj su republikanci bili zauzeli Châtillon, neslužbeni "glavni grad" pobunjeničke teritorije. Sljedeći dan su vođe pobunjeničke Armije Anjoua i Haut-Poitoua zaključili da bi to mogao biti koban udarac po moral njihovih trupa, te su odlučili smjesta izvršiti kontranapad, uzdajući se uz dodatnim pojačanjima stvorenu brojčanu nadmoć. Pobunjenici su uspjeli iznenaditi republikanske prethodnice koje su marširale prema Choletu i Mortagneu te ih odbaciti prema gradu, gdje je glavnina republikanskih snaga još uvijek slavila pobjedu. Iznenađeni republikanci su pobjegli iz grada, ali ih pobunjenici nisu gonili, nego su umjesto toga počeli slaviti i opijati se. Republikanski general Westermann se nije htio pomiriti sa porazom, nego je organizirao manju grupu husara, grenadira i pješadinaca te njome iste večeri izvršio smjeli prepad na grad. Branitelji, koji su najvećim dijelom bili pijani, nisu bili u stanju odmah organizirati otpor, a što je omogućilo Westermannovim ljudima da im nanesu velike gubitke, počnu paliti grad ali i da bez milosti ubijaju civile, uključujući žene i djecu. Pobunjenici su se nakon konfuzne borbe reorganizirali i krenuli u kontranapad, a nakon čega je Westermann shvatio da se ipak mora povući. Ta je nominalna pobjeda, međutim, pobunjenicima malo značila, s obzirom da je grad, na čijim su ulicama bile na hiljade leševa, zahvatio nekontrolirani požar, te su se počeli povlačiti prema Mortagneu. Tako bitka, u kojoj je smrtno ranjen mladi republikanski general René François Lecomte, nije imala pravog pobjednika.
| Bitka kod Châtillona | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Rata u Vendéeu | |||||||
 Ulična borba, autor: Léon Girardet | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Republika Francuska |
 Katolička i kraljevska vojska | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Alexis Chalbos François-Joseph Westermann René François Lecomte † François Muller |
Maurice d'Elbée Charles de Bonchamps Louis de Lescure Henri de La Rochejaquelein Jean-Nicolas Stofflet | ||||||
| Snaga | |||||||
| 11000 ljudi | 18000 ljudi | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | nepoznati | ||||||
| nekoliko stotina do nekoliko hiljada civila | |||||||
Literatura uredi
- Émile Gabory (2009). Les Guerres de Vendée. éditions Robert Laffont. Gabory., p.271-273.
- Charles-Louis Chassin, La Vendée Patriote (1793-1800), Tome III, édition Paul Dupont, 1893-1895, p.198-202.
- Jean Tabeur (2008). Paris contre la Province, les guerres de l'Ouest. Economica. Tabeur., p.141.
- Yves Gras (1994). La Guerre de Vendée (1793-1796). Economica. Gras., p.82.
- Charles-Louis Chassin et Léon Hennet (1902). Les volontaires nationaux pendant la Révolution. Volontaires., p. 354-355. tekst na portalu gallica